نوزاد

  • ۰
  • ۰

نفخ شکم

نفخ شکم

 

 

نفخ عبارت است از تجمع هوا در معده و روده ‏ها در حدی که باعث اتساع شکم و ناراحتی کودک شود. اغلب با خروج گاز از مقعد همراه است. نوزادانی که هوای زیادی بلع می‏ کنند، نوزادانی که بیشتر از معمول شیر مصرف می ‏کنند و همچنین نوزادانی که تغذیه ناکافی دارند، بیشتر دچار این مشکل می‏ شوند. گاهی ممکن است حساسیت (آلرژی) عامل ایجاد آن باشد.

 
توصیه ‏ها: 
1- از پستانک استفاده نشود.
2- تغذیه با شیشه قطع شود و از پستان مادر یا دایه استفاده شود.
3- در هنگام گریه نوزاد او را هرچه زودتر ساکت کنید، سپس در خروج هوا از معده کمکش کنید. 
4- نوزاد را به پهلوی چپ بخوابانید.
5- در صورت شک به حساسیت با پزشک مشورت کنید.

 

درمان های خانگی و ساده نفخ معده و دل درد نوزاد

 

1- کودک خود را در یک موقعیت دیگر قرار دهید:

تغییر موقعیت کودک ممکن است ،به خارج شدن این گاز از شکم کودک ،کمک کند.

برای مثال:کودک خود را بنشانید،و یا کمی حرکتش دهید،تا به خارج کردن گاز معده کودک کمک کنید.

2- آنها را ماساژ دهید:

شما میتوانید ،کودک خود را بخوابانید، و پاهای آن را به جلو و عقب مانند دوچرخه سواری تکان دهید این باعث میشود و کمک میکند که گاز به آرامی از شکم کودک شما خارج شود.

 

3- موقعیت خود را در هنگام شیر دادن بررسی کنید:

سر کودکتان باید کمی بالاتر از شکمش باشد و آن را پایین تر از بدن خود قرار دهید.

دکتر Low میگوید:اگر کودک در زاویه بالاتراز شما قرار بگیرد،ممکن است بلعیدن هوا را کاهش دهد.

 

او همچنین میگوید:بررسی کنید که کودک شما به درستی قرار گرفته و قفل شده باشد همچنین هنگام تغذیه کودک با بطری شیر،مطمئن شوید که سر بطری یا شیشه شیر را طوری قرار دهید که هوا نداشته باشد و کامل باشیر پر شده باشد.

 

4- آروغ آنها را بعد از شیر دادن بگیرید:

پس از تغذیه نوزاد ،آروغ زدن آنها کمک میکند تا گاز را خارج کند.اگر کودک شما واقعا نفخ داشته باشد،میتوانید تغذیه و شیر دادن را متوقف کنید و آروغ کودک را بگیرید.

 

5- شیشه شیرش را تغییر دهید:

یک سری شیشه شیر با سوراخ نازکتر ، کمک می کند که گاز تشکیل شده را کاهش دهد همچنین تضمین می کند که کودک شیر را یکباره قورت ندهد.

6- حمام آب گرم راهخ چاره است:

احتمالا شما هم موافق هستید که حمام های آب گرم یک راه عالی برای ریلکس شدن و آرامش میباشدو کودک شما هم یک استثناء نمیباشدو حمام آب گرم برای کودک شما نیز آرامش بخش است و تسکین میدهد و از روغن اسطوخودوس هم استفاده کنید تا کودک شما آرامتر شود.

 

7- کودک خود را شیر دهید و تغذیه کنید،قبل از اینکه آنها واقعا گرسنه شوند:

تغذیه کودک خود قبل از اینکه به خاطر گرسنگی شروع به گریه کند،میتواند از نفخ و دل درد کودک شما جلوگیری کند این به این دلیل است که در جریان گرسنگی،نوزاد شما هوا را می بلعد.

 

8- اگر کودکتان در معرض درد شدید قرار گیرد و واقعا غیر قابل تحمل به نظر برسد،باعث ایجاد تنش و استرس برای شما و خانواده میشود.

دکتر Low (مشاور پزشکی) توصیه میکند ؛ اگر وضیعت پزشکی لازم شده اتفاق افتاد، حتما اقدام کنید ، او همچنین یاد آور میشود که در صورت لزوم ،اگر کودک شما دچار ریفلاکس یا کولیک شود،داروهای ضد التهابی برای کودک شما تجویز میشود.

 

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

التهاب ملتحمه (کنژکتیویت)

 

 

التهاب ملتحمه که با ترشحات چرکی از چشم مشخص می ‏شود، در روزهای اول زندگی باید مورد توجه خاص قرار گیرد. در کودکان بزرگ تر و بالغین این حالت اغلب بعد از سرماخوردگی و عفونت ‏های ویروسی بروز می‏ کند، نیاز به درمان خاصی ندارد و با شستشو برطرف می شود. ولی در نوزادن خطرناک است و می ‏تواند باعث کدری قرینه و حتی کوری شود، بنابراین لازم است حتما درمان دارویی مناسب انجام شود.

توصیه ‏ها
1- ترشحات چرکی چشم را بیماری خطرناک تلقی کنید.
2- از مصرف خودسرانه دارو و یا پمادهای چشمی اجتناب کنید.
3- چشم را با آب جوشیده سرد شسشو دهید و با پارچه تمیز پاک کنید.
4- در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.

 

تراخم یا همان التهاب ملتحمه چیست؟

التهاب و عفونت ساختمان های چشم شیوع بالایی دارد. برای مثال التهاب ملتحمه یا همان بیماری چشمی تراخم از شایع ترین بیماری های چشمی در دنیا می باشد که با علائمی همچون، ظاهر صورتی چشم(به همین دلیل به چشم صورتی نیز این بیماری مشهور می باشد) به دلیل احتقان عروق خونی ملتحمه مشخص می شود.

بیماری چشمی تراخم یا همان کونژکتیویت چیست؟

بیماری چشمی تراخم یک بیماری عفونی است که توسط باکتری کلامیدیایی ایجاد می شود، این بیماری در واقع یک بیماری قدیمی است که منجر به بروز کوری قابل پیشگیری در سراسر دنیا شده است. این بیماری در مناطق گرم و خشک، آلوده و فقیر نشین شیوع بیشتری دارد. بیماری چشمی تراخم می تواند بر اثر تماس مستقیم با عامل بیماری ایجاد شود و یا از طریق برخی حشرات و پشه انتقال یابد. بیماری چشمی تراخم در دوران کودکی می تواند به صورت تدریجی ایجاد شود اما در بزرگسالی معمولا به صورت حاد بروز می کند. طبقه بندی تراخم بر اساس عامل مسبب صورت می گیرد. علل اصلی آن، عفونت میکروبی، حساسیت و یا تحریکات سمی هستند. طیف وسیعی از انواع میکروب های خارجی شامل ویروس ها، باکتری ها(کلامیدیا)، قارچ ها و انگل های دیگر می توانند این بیماری را ایجاد نمایند. همچنین عفونت ملتحمه یا همان تراخم می تواند به صورت ثانویه نسبت به یک عفونت دیگر چشمی و یا عفونت های سیستمیک ایجاد گردد.

 

علائم بیماری چشمی تراخم چیست؟

شروع علائم به صورت حاد و با قرمزی، سوزش و ترشحات چشم همراه می باشد. تشکیل پاپیلاری( برجستگی هایی مانند جوش)، حساسیت ملتحمه، ترشحات، سوزش و خارش، تاری دید و ترس از نور همگی از علائم این بیماری می باشند. ترشحات معمولا در صبح از باز شدن چشم مبتلا ممانعت می کند. این ترشحات در مراحل اولیه به صورت چرک-موکوسی و در مراحل بعدی به صورت غلیظ تر و چرکی خواهد بود. در مراحل میانی بیماری التهاب حاد با بزرگ شدن پاپیلاری ها و رویش نا به جای مژگان مشخص می شود. با ادامه بیماری لبه پلک ها و مژگان به سمت داخلی چشم می روند و بر اثر برخورد مژه ها با قرنیه باعث خراش قرنیه خواهد شد که ادامه این ایجاد خراش ها و آسیب های وارد شده به قرنیه نهایتا می تواند باعث کوری فرد شود. فراموش نکنید که تراخم ممکن است یک طرفه و یا دوطرفه باشد، اما معمولا عفونت از طریق تماس دست به چشم دیگر هم سرایت می کند و در واقع گاهی درگیری هر دو چشم غیر قابل اجتناب می باشد.

درمان تراخم به چه صورت خواهد بود؟

درمان بیماری عفونی تراخم یا همان التهاب ملتحمه بستگی به نوع عامل ایجاد کننده دارد. اما انواع خفیف و ویروسی، خود محدود شونده است و معمولا نیاز به درمان و روش های آزمایشگاهی خاصی ندارند. در شرایط شدید بیماری می توان از آنتی بیوتیک های موضعی، قطره های چشمی و پمادها طبق تجویز پزشک استفاده کرد. در مواقعی که علت بروز التهاب، عفونت گنوکوکی باشد، باید سریعا آنتی بیوتیک شروع شود و چنانچه تحت درمان قرار نگیرد، می تواند منجر به بروز نابینایی یا سوراخ شدن قرنیه شود. از دیگر عوارض این بیماری می توان به مننژیت و سپتی سمی اشاره کرد. به این نکته نیز توجه نمایید که در تراخم ناشی از مواد سمی، باید چشم ها را فورا با آب استریل یا نرمال سالین(سرم نمکی) شستشو داد. تراخم سمی ممکن است بر اثر کلر آب استخرها، مصرف برخی داروها، تماس کارگران کارخانه ها با مواد شیمیایی یا محرک، دود ناشی از سیگار، اسپری های مو و مواد اسیدی یا قلیایی ایجاد شود. در برخی موارد ممکن است به منظور پیشگیری از رشد مژه ها در جهت داخل به سمت ملتحمه و قرنیه و در نتیجه ایجاد زخم روی ملتحمه، از روش جراحی استفاده شود. قطعا هر چه زودتر به پزشک متخصص چشم مراجعه شود و در مراحل ابتدایی تر این بیماری شناخته شود، درمان آن بسیار ساده تر و کم هزینه تر خواهد بود.

 

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

مراقبت از اطفال

 

 

محیط زندگی ما براساس نیازهای بالغین ساخته شده و شرایط خاص سنین طفولیت کمتر مورد توجه قرار گرفته است. البته پیشگیری از همه حوادث غیرممکن است ، ولی باید سعی خود را بکنیم که این گونه حوادث پیش نیاید. بهترین و موثرترین اقدام، آموزش کودکان است. آموزشی که علاوه بر نصایح کلامی شامل مثال های عملی هم باشد. علاوه بر آن، باید از اقدامات جلوگیری کننده مناسب نیز سود جست. در این مطلب با برخی از حوادثی که می‏توانند سبب آسیب ‏های شدید برای اطفال شوند، توضیحات و توصیه‏ هایی برای پیشگیری از آنها داده می‏شود.

 

الف) خفگی‏ ها

 خفگی‏ ها با اشکال مختلف واقع می‏شوند: مسدود شدن راه‏های هوایی توسط اجسام خارجی، حلق آویز شدن یا هر نوع فشار خارجی روی گردن و یا گیر کردن سر درون یک کیسه بسته. گاه خفگی بسیار آسان و دور از انتظار ایجاد می‏شود مخصوصا وقتی کودک با اشیای خطرناک تنها باشد.

  • توصیه‏ ها
  • مراقب کیسه‏ های پلاستیکی باشید ، اگر بچه کیسه را به سرخود بکشد، ممکن است دچار خفگی شود.
  • در شیرخواران از بالش‏ های بزرگ نرم استفاده نکنید ، چون ممکن است جلوی بینی و دهان او را بگیرد.
  • پستانک، پلاک یا هر گردن ‏آویز دیگری نباید بند طویلی داشته باشد. زیرا می‏تواند دور گردن کودک پیچ خورده و سبب خفگی او شود.
  • هیچ‏گاه شیرخوار را هنگام خوردن شیر با شیشه تنها نگذارید.
  • لباس کودک نباید از نوعی باشد که به راحتی به اشیای مختلف گیر کند. مثلا لباس ‏های توری ممکن است ضمن بازی در جایی گیر کرده و سبب آسیب کودک یا حتی خفگی او شوند.
  • اشیاء کوچک مثل دکمه، سکه و اسباب بازی‏ ها سبب تحریک کنجکاوی کودک شده و آنها را به دهان می‏برد. این موارد از شایع‏ ترین علل خفگی اطفال هستند.

    در صورت بروز خفگی:

    - اگر خفگی ناشی از اجسام خارجی باشد، وقتی بتوانید آن جسم را به راحتی از دهان کودک بیرون بکشید این کار را بکنید در غیر این صورت به سرعت با بخش اورژانس تماس بگیرید.

    ب) بریدگی ‏ها و جراحات

    بریدگی ‏ها انواع متفاوتی داشته، یکی از شایع ‏ترین و مهم ‏ترین آنها بریدگی‏ های ناشی از لبه تیز شیشه‏ های شکسته است. گاه برخورد با یک پنجره و شکسته شدن آن می‏تواند سبب بروز بریدگی‏ های خطرناکی شود.

    کودکانی که به تازگی شروع به حرکت می‏کنند بدلیل آنکه هنگام راه رفتن نمی‏توانند تعادل خود را حفظ کنند و به آسانی زمین می‏خورند در معرض خطر هستند.

    بچه‏ های بزرگتر به دلیل بی‏ احتیاطی ضمن بازی و جنب و جوش زیاد دچار حادثه می‏شوند.

    • توصیه‏ ها
    • هیچ‏گاه نگذارید کودک در حالی که ظرف شیشه ه‏ای (مثلا لیوان آب) به دست دارد بدود و یا بازی کند.
    • دقت کنید که اسباب بازی‏های کودک لبه‏ های تیز و شکننده نداشته باشند.
    • اگر بچه شما از عینک استفاده می‏کند، سعی کنید شیشه‏ های آن نشکن باشد.
    • حتی المقدور برای منزلتان از درهای شیشه ‏ای و یا در هایی که شیشه در قسمت تحتانی آنها به کار رفته استفاده نکنید، یا شیشه‏ ها را از جنس نشکن انتخاب کنید و یا می‏توانید از روکش‏ های پلاستیکی مخصوص برای جلوگیری از خرد شدن شیشه‏ ها رویشان بکشید.اگر احتمال شکستگی استخوان را می دهید سعی کنید تا زمانی که مجبور نشدید کودک را حرکت ندهید، به ویژه اگر ناحیه آسیب دیده در ستون مهره ها و گردن باشد.اگر مجبورید اندام شکسته را حرکت دهید، آن را با یک تخته ثابت کنید. وسایل تیز مثل چاقو، قیچی و تیغ را دور از دسترس کودک نگاه دارید.

      در صورت بروز حادثه:

      • اگر خونریزی شدید است با یک پارچه تمیز و یا اگر در دسترس نبود با دست خود روی محل زخم را محکم بفشارید.
      • اگر توانستید، کودک را دراز کنید و اندام آسیب دیده را بالاتر از سطح بدن او نگاه دارید. این کار سبب تسریع در بند آمدن خونریزی و بهبود حال عمومی کودک می‏شود.
      • هر چه سریع‏تر به یک مرکز درمانی مراجعه کنید.

        ج) سوختگی‏ها

         
       

      آب جوش، چای، سیگار، اتو، ظروف داغ، المنت ‏های برقی و... همگی می‏توانند سبب بروز سوختگی شوند.

      این دسته از آسیب‏ها ممکن است سبب بستری شدن طولانی مدت کودک در بیمارستان یا حتی مرگ او شود. به علاوه اثر به جا مانده از آنها سبب بدشکلی ظاهر می‏شود.

      •  

        • توصیه‏ ها
        • 1- کبریت، اتو، نفت و سایر اشیاء خطرناک باید از دسترس کودک دور باشند.
        • 2- از نوشیدن چای یا هر چیز داغ دیگری، هنگامی که کودک را در بغل دارید خودداری کنید.
        • 3- کودک به دلیل حس کنجکاوی به سرعت به سوی اشیای نورانی از جمله المنت ‏های سرخ رنگ بخاری‏های برقی جلب می‏شود.

        پس باید این وسایل دور از دسترس باشند.

        • 4- کتری، قوری و سماور باید دور از دسترس کودک باشند. اگر این وسایل برقی هستند، دقت داشته باشید که سیم‏ شان هم قابل دسترسی نباشد.
        • 5- هیچ گاه مایعات داغ را از روی سر کودک حمل نکنید.
        • 6- هنگام استحمام کودک، حتما قبل از آنکه او را درون وان قرار دهید، حرارت آب را آزمایش کنید. همچنین هیچ وقت کودک را در حمام تنها نگذارید.
        • 7- از رومیزی‏ هایی که کودک بتواند با کشیدن آنها سبب ریخته شدن مواد داغ روی خودش شود، استفاده نکنید.
        • 8- ظروف حاوی مواد داغ را روی لبه میز نگذارید.
        • 9- هر چه تکیه‏ گاه ظرف کمتر باشد، امکان واژگون شدن آن بیشتر است. مثلا یک استکان کمر باریک معمولا راحت‏ تر از یک تنگ آب واژگون می‏شود.
        • 10- احتمال آنکه کودک سعی در گرفتن دسته ظرف یا ماهیتابه روی اجاق را بکند زیاد است. سعی کنید هنگام کار، تا حد ممکن کودک از اجاق دور باشد و دسته ماهیتابه از لبه اجاق فاصله داشته باشد.

        در صورت بروز حادثه:

        • در صورت آتش سوزی بلافاصله همه را از محل خارج کنید. بخارات حاصل از سوختن وسایل منزل بسیار خطرناک هستند.
        • پس از بروز سوختگی، با آب سرد فراوان حداقل برای 20 دقیقه محل آسیب را شستشو دهید.
        • از مالیدن هر نوع کرم، خمیر دندان، روغن و ... روی محل سوختگی اجتناب کنید.
        • لباس، زینت آلات، کمربند و هر چیز سفتی که در نزدیک محل سوختگی است را به سرعت خارج کنید، زیرا اندام سوخته کم کم متورم شده و افزایش حجم می باید. البته توجه داشته باشید که اگر لباس به پوست چسبیده باشد، نباید آن را جدا کنید.
        • از ترکاندن تاولها اجتناب کنید، چون سبب تسهیل ورود میکروب به محل زخم می شود.

         د) سقوط از بلندی

        کودکان در همه سنین می افتند و به خود آسیب می رسانند. خوشبختانه این آسیب ها در بیشتر موارد جزیی هستند ، ولی بعضی از سقوط ها سبب اختلالات شدیدی مثل ضربه مغزی می شوند که باید از آنها جلوگیری کرد. به طور کلی در شیرخواران خطر سقوط هنگامی است که کودک شروع به غلتیدن و حرکت کردن می کند (حدود 5 ماهگی) در این شرایط خطر سقوط از روی تخت، صندلی، میز و کابینت آشپزخانه زیاد می باشد. وقتی کودک شروع به حرکت چهار دست و پا کند بالا رفتن از میز، صندلی، پله، نرده های بالکن و ... برایش بسیار سرگرم کننده است و او به هیچ وجه متوجه خطرات این امر نمی شود.

        در سنین بالاتر جنب وجوش زیاد، کنجکاوی و ماجراجویی کودک می تواند برایش خطرناک شود. بالا رفتن از درخت، دیوار یا پرچین راهی است برای آنکه کودک توانایی و شهامت خود را به رخ هم سن و سالانش بکشد.

        • توصیه ها
        • در برابر پنجره های طبقات بالا نرده های محافظ نصب کنید، در غیر این صورت سعی کنید این پنجره را طوری انتخاب کنید که به سمت داخل باز شوند و یا اگر به بیرون باز می شوند با وصل کردن مانع های مخصوص جلوی باز شدن زیاد آنها را بگیرید.
        • در کنار پنجره اشیائی مثل میز، صندلی یا هر چیز دیگری که کودک بتواند از آن بالا رود قرار ندهید.
        • سعی کنید از هر طریق ممکن، جلوی راه یافتن کودک به سمت پلکان را بگیرید.
        • درب ورودی به بالکن باید همیشه قفل باشد تا کودک نتواند به تنهایی به آنجا برود.
        • نرده های افقی بالکن بسیار خطرناک هستند چون کودک به آسانی از آنها بالا می رود.
        • هیچ وقت شیرخوار را روی میز یا صندلی بلند و حتی درون گهواره های مخصوص قرار ندهید. اگر تخت کودک هم بلند است باید نرده های محافظ داشته باشد.
        • اگر صندلی شیرخوار کمربند ایمنی دارد همیشه آن را ببندید کودک ضمن تلاش برای خروج از صندلی خود ممکن است سقوط کند.
        • برای بچه های بزرگتر خطرات ناشی از سقوط را به خوبی تشریح کنید.

        در صورت بروز حادثه:

      هـ) مسمومیت ها

      هر سال هزاران کودک به دلیل خوردن مواد سمی موجود در داخل و اطراف خانه به مراکز درمانی آورده می شوند که متاسفانه برخی از آنها به دلیل شدت مسمومیت جان خود را از دست می دهند.

      رد بیشتر موارد علت این حوادث آن است که داروها و سایر مواد سمی در محلی قرار دارند که بچه به راحتی به آنها دسترسی دارد. همیشه توجه داشته باشید که کودک خطر را نمی شناسد برای او قرص ها مثل شکلات و آب نبات، و شربت ها و مواد شوینده مثل آشامیدنی های خوشمزه هستند. به علاوه کودک از روی حس کنجکاوی هر چیز را آزمایش می کند و یکی از روشهای آزمایش برای او به دهان بردن اجسام است.

      مواد مسمومیت زا که در خانه یافت می شوند در وهله اول داروها هستند و بعد سایر مواد شیمیایی مثل رنگ برها، سفید کننده ها، مواد شوینده، مواد ضد عفونی کننده سموم گیاهی، حشره کش ها و سوسک کش ها، نفتالین، پارافین، نفت، انواع رنگ ها و تینر، اسیدها (مثل آب باتری ماشین ) و آهک .

      • توصیه
      • داروها را باید در محل های امن دور از دسترس کودکان نگاه داشت. سعی کنید حتی المقدور تمام داروها را درون یک کمد قفل دار قرار دهید و در آن را همیشه قفل کنید. هیچ وقت به سبب راحتی بیشتر خود، داروها را در جاهای سهل الوصول قرار ندهید.
      • وقتی کودک به خانه اقوام به ویژه مادر بزرگ و پدر بزرگ می رود خیلی مراقب باشید، چرا که معمولاً این افراد داروهای زیادی در خانه دارند و احتمالاً در محل هایی نگهداری می شوند که به راحتی کودک به آنها دسترسی دارد.
      • سایر مواد شیمیایی خطرناک هم باید درون کمدها و کابینت های قفل دار نگهداری شوند.
      • سعی کنید مواد شیمیایی را درون ظروف خودشان نگاه دارید، مثلا هیچ وقت نفت را درون شیشه نوشابه نریزید.
      • به کودکان خود آموزش دهید که خارج از منزل از خوردن قارچ یا گیاهان خودداری کنند.

      در صورت بروز حادثه:

      • ابتدا سعی کنید جعبه خالی داروهای مصرف شده را در اطراف کودک پیدا کنید و بعد سریعاً به مراکز درمانی مراجعه کنید.
      • اگر کودک مواد شیمیایی سمی مصرف کرده باشد، ابتدا قبل از مراجعه به مراکز درمانی به او یک لیوان شیر بدهید، اگر شیر در دسترس نباشد آب خالی بدهید. این کار سبب رقیق تر شدن سم می شود.

         

منبع  

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

واکسیناسیون اطفال

 

 

 

توصیه ‏ها

1- ممنوعیتی برای واکسیناسیون وجود ندارد، ولی در موارد زیر توصیه می‏شود که قبل از آن با پزشک مشورت شود:

- سابقه حساسیت‏ های شدید به ویژه به دنبال مصرف تخم مرغ (حساسیت‏های خفیف اشکالی ندارد)

- بیماری‏های شدید عفونی

- اختلالات سیستم ایمنی

- بیماری‏های خونریزی دهنده مثل هموفیلی و...

- شیرخوارانی که اخیرا خون، فرآورده های خونی  یا گاماگلوبولین دریافت کرده اند (تا سه ماه قبل)

- فلج مغزی که تشنج همراه آن کنترل نشده باشد.

- تشنج

- با تجویز واکسن سه‏ گانه (ثلاث) عوارضی مثل تب بالای 5/40 درجه سانتی‏ گراد، گریه بیش از چهار ساعت، تشنج، التهاب مغز و حالت شوک مانند بروز کرده باشد 

2-  حداقل فاصله بین دو واکسن یک ماه است.

3- سرماخوردگی مانعی برای واکسیناسیون نیست.

  • 1- تورم، قرمزی و حتی آبسه محل واکسن مانعی برای واکسیناسیون بعدی نیست.
  • 2- واکسیناسیون (حتی واکسن خوراکی) ممنوعیتی برای مصرف شیر مادر ندارد.
  • 3- اگر به هر دلیلی در واکسیناسیون تاخیری ایجاد شود، ادامه واکسیناسیون با در نظر گرفتن واکسن ‏های قبلی توصیه می‏شود و نیازی به از سرگیری واکسیناسیون نمی‏باشد.
  • 4- سوء تغذیه مانعی برای واکسیناسیون نمی‏باشد.
  • 5- ابتلای قبلی به یک بیماری مانعی برای انجام واکسیناسیون نیست. به طور مثال اگر طفلی به فلج اطفال یا دیفتری مبتلا شده باشد، باز هم باید در برابر این بیماری ‏ها واکسینه شود.
  • 6- در روزهایی که به عنوان روز ملی واکسیناسیون مشخص می‏شود، تجویز واکسن‏ هایی که قبلا دریافت کرده، نه تنها ممنوع نیست بلکه برای کودک و کل جامعه هم مفید است.
  • 7- استفاده از استامینوفن (به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن کودک) نیم ساعت قبل از واکسیناسیون و تکرار همین مقدار هر 6 ساعت تا چهار یا پنج بار در پیشگیری از تب به دنبال واکسن ممکن است موثر باشد.

 

تذکر:

برخی از والدین تصور می‏کنند به دنبال هر نوع زخم پوستی باید به بچه آمپول ضد کزاز (تتابولین) تجویز شود که نادرست است. اگر واکسیناسیون کودک کامل نباشد لازم است با نظر پزشک اقدامات لازم، از جمله تزریق تتابولین و واکسن کزاز با توجه به نوع زخم انجام شود. اما در شرایط فعلی بیشتر کودکان در کشور ما تحت پوشش واکسیناسیون قرار دارند و در کودکی که واکسیناسیون کامل داشته است، یعنی حداقل 3 نوبت واکسن سه گانه ( که مجموعه­ای از واکسن های کزاز، سیاه سرفه ودیفتری است ) دریافت کرده، در صورت بروز زخم‏ های پوستی معمولا نیازی به دریافت واکسن یا آمپول ضد کزاز نیست. البته در شرایط خاص اگر بیش از 5 سال از آخرین نوبت واکسن گذشته باشد و زخم در محیطی آلوده ایجاد شده باشد (به اصطلاح مستعد برای کزاز باشد) گاه با نظر پزشک تجویز یک نوبت واکسن کزاز ممکن است لازم باشد ، (در این شرایط هم نیازی به تجویز تتابولین نیست).

جدول برنامه ایمن‏سازی همگانی کودکان

بدو تولد

هپاتیت ب – قطره فلج اطفال – ب ث ژ

دو ماهگی

سه گانه – قطره فلج اطفال – هپاتیت ب

چهار ماهگی

سه گانه – قطره فلج اطفال

شش ماهگی

هپاتیت ب – سه گانه – قطره فلج اطفال

12 ماهگی

سرخک، سرخجه ، اوریون

18 ماهگی

سه گانه – قطره فلج اطفال

6-4 سالگی

سه گانه – سرخک، سرخجه، اوریون- قطره فلج اطفال

16-14 سالگی

دو گانه ویژه بزرگسالان

 

 

منبع  

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

دندان شیرخواران

 

 

 

 

بیشتر والدین در شش ماهه اول زندگی فرزند خود، منتظر درآمدن دندان ‏های او هستند که این انتظار گاهی با نگرانی‏ های فراوانی همراه می‏شود. برخی تصور می‏کنند اگر دندان کودک دیرتر درآید تاخیر در رشد یا تکامل او خواهد بود. برخی فکر می‏کنند درهنگام بیرون زدن دندان، کودک مبتلا به تب، سرماخوردگی، اسهال و استفراغ شده که سبب بروز مشکلات مراقبتی و درمانی می‏شود. 

با در نظر گرفتن اینکه این نگرانی بی‏ مورد و نادرست است به نکات زیر توجه کنید:

  • زمان دندان درآوردن بسیار متغیر است، دندان‏های شیری کودک ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشند و یا در آخرین روزهای سال اول ظاهر شوند. دیر یا زود درآمدن دندان‏ها و تعدادشان هیچ ارتباطی با رشد و تکامل شیرخواران ندارد.
  • شیرخوار تا یک سالگی باید حداقل یک یا دو دندان داشته باشد، اگر در پایان سال اول هنوز دندانی نداشت با پزشک مشورت کنید.
  • برای پیشگیری از نرمی استخوان تغذیه‏ای (راشتیسم) ، توصیه شده که شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می‏شوند روزانه 200 واحد ویتامین دی (V) با نظر پزشک از طریق قطره‏ های ویتامین موجود در بازار دریافت کنند.
  • استفاده از شیشه و پستانک و به ویژه تغذیه مصنوعی (شیر خشک) به سهولت به دندان‏های شیرخوار آسیب می­زند، پس بهتر است از آنها استفاده نشود.
  • بیرون زدن دندان‏ها با اسهال یا سرماخوردگی همراه نیست و هیچ ارتباطی با هم ندارند. والدین نباید انتظار این بیماری را در هنگام دندان درآوردن کودک خود داشته باشند.

 

زمان و ترتیب رویش دندان‌های شیری

زمان طبیعی برای شروع رویش دندان شیری در اکثر کودکان بین 4 تا 7 ماهگی می‌باشد. البته زمان رویش، در همه کودکان یکسان نمی‌باشد. ممکن است در بعضی کودکان زودتر از این زمان (3 ماهگی) و یا دیرتر از این زمان (پس از یک سالگی) اتفاق افتد که این موضوع امری کاملا طبیعی می‌باشد.

معمولا اولین دندان شیری رویش یافته دندان پیشین میانی فک پایین می‌باشد. رویش دندان‌های شیری معمولا تا پایان سه سالگی کامل می‌شود و در این سن کودک 20 دندان شیری رویش یافته دارد. گرچه زمان رویش متفاوت می‌باشد ولی ترتیب رویش دندان‌های شیری معمولا به صورت زیر است:

1- دو دندان پیشین میانی فک پایین معمولا اولین دندان رویش یافته می‌باشند و عموما بین 6 تا 10 ماهگی اتفاق می‌افتد.
2- رویش دو دندان پیشین میانی فک بالا که معمولا بین 8 تا 13 ماهگی اتفاق می‌افتد.
3- سپس دندان‌های پیشین کناری فک بالا و پایین معمولا بین 8 تا 16 ماهگی رویش می‌یابند که در بیشتر موارد دندان‌های فک پایین تمایل به رویش زودتر دارند.
4- دندان‌های آسیاب اول شیری فک پایین و بالا معمولا بین سن 13 تا 19 ماهگی رویش می‌یابند.
5- دندان‌های نیش شیری فک بالا و پایین معمولا بین سن 16 تا 23 ماهگی رویش می‌یابند.
6- و نهایتا دندان‌های آسیاب دوم شیری بین سن 25 تا 33 ماهگی رویش می‌یابند.

 

اعمالی که هنگام رویش دندان باید از آن ها پرهیز کرد عبارتند از: 

  •  از محصولات بی حسی دندان دوری کنید، هنگام رویش دندان کودک از هرگونه مالیدن ژل های بی حسی و الکل برروی لثه کودک پرهیز کنید زیرا سبب بی حسی گلو شده و بلع او را دشوار می کند. همچنین ممکن است کودک را در معرض خطر کاهش اکسیژن در خون قرار دهد.
  •  از استفاده هرگونه ژل های گیاهی یا هومیوپاتی پرهیز کنید زیرا مواد تشکیل دهنده آن ها ممکن است سبب مشکلات قلبی و خواب آلودگی شود .
  •  پماد های موضعی موثر نیستند زیرا هنگامی که کودک شیر می خورد آن را شستشو می دهد.
  •  استفاده از لثه گیر کودک را فراموش کنید. هیچ مدرکی مبنی بر آنکه لثه گیر درد لثه کودک را تسکین می دهد وجود ندارد از طرفی نیز می تواند یک خطر خفگی بالقوه داشته باشد.
  •  از مالیدن روغن گل میخک بر لثه کودک خودداری کنید زیرا سبب سوزش لثه ها می شود.

پروسه رویش دندان کودک یکی از طولانی ترین و دردناک ترین مرحله رشد زندگی یک کودک محسوب می شود. به عنوان والدین باید صبور باشید تا این پروسه به پایان برسد. 

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

سرما خوردگی در شیرخواران

 

  • توصیه ‏ها
  • سرما‏خوردگی بیماری است که بدون درمان، خود به خود خوب می‏شود و نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست.
  • در طول بیماری دفعات تغذیه شیرخوار بیشتر شود.
  • در طول بیماری مایعات بیشتری به شیرخوار داده شود.
  • گرفتگی بینی ممکن است وجود داشته باشد که می‏تواند باعث اشکال در امر تغذیه کودک شود. در این حالت می توان از محلول آب نمکی که در داروخانه ‏ها به صورت قطره‏ های بینی موجود است استفاده کرد. قبل از تغذیه چند قطره در هر سوراخ بینی بچکانید.
  • از شربت­های سینه به ویژه ضد سرفه‏ ها استفاده نکنید، زیرا موثر نیستند.
  • اگر کودک تب داشته باشد توصیه‏ های زیر را مورد توجه قرار دهید:

- لباس‏های کودک را کمتر کنید، پوشاندن لباس‏های گرم و زیاد باعث تشدید تب می‏شود.

- در صورت تب شدید از استامینوفن استفاده کنید (10 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن کودک – هر 4 ساعت)

- در صورت عدم کاهش تب پاشویه توصیه می‏شود.

  

علائمی از سرماخوردگی در نوزادان که باید جدی گرفت 

سرما خوردگی، عفونتی ویروسی است که گلو و بینی نوزاد شما را درگیر میکند Y گرفتگی و آبریزش بینی از مشخصه های اصلی سرماخوردگی هستند.اغلب به دلیل اینکه بچه های بزرگ تری در اطراف نوزادان هستند، بنابراین آنها به طور ویژه ای در معرض سرما خوردگی قرار می گیرند.

 

همچنین هنوز سیستم ایمنی بدنشان در برابر عفونت های معمولی هم نیاز به رشد و پرورش دارد.در طول یک سال اول زندگی،بیشتر نوزادان نزدیک به هفت بار سرما میخورند حتی در صورت ماندن در مهدکودک ها ممکن است دفعات بیشتری سرما بخورند. 

درمان سرماخوردگی در نوزادان مثل فراهم کردن مایعات،مرطوب نگه داشتن هوا و کمک به آنها برای باز نگه داشتن مسیر تنفسی شان باعث تسکین علائم بیماری آنها میشود.نوزادان تازه متولد شده باید با مشاهده اولین علائم سرماخوردگی به پزشک مراجعه کنند، تا از عدم وجود بیماری هایی همچون خروسک،ذات الریه یا بیماری های جدی دیگر اطمینان حاصل شود.

  • توصیه‏ هایی در مورد پاشویه:
  • 1- پاشویه به معنی شستن پا نیست، چون در هنگام تب معمولا پاهای کودک سرد است و شستن پاها نه تنها سبب کاهش حرارت بدن او نمی‏شود بلکه سبب لرز هم می‏شود. مناطق پاشویه عبارتند از: پیشانی، سینه و شکم.
  • 2- از آب سرد استفاده نکنید، پارچه‏ای را با آب ولرم خیس کنید و هر چند دقیقه یک بار روی مناطق فوق بگذارید.
  • 3- افزودن الکل، نمک و... به آب بی‏ فایده و حتی خطرناک است و توصیه نمی‏شود.

در موارد زیر حتما با پزشک تماس بگیرید:

-  بی‏حالی شدید و شیر نخوردن

- تبی که بیش از سه روز طول بکشد

- تب بدون بقیه علایم سرماخوردگی

- تنگی نفس، تنفس تند، خس خس سینه و صدای تنفس خروسکی

- گریه و بی‏قراری شدید

  • تشنج

سرماخوردگی در نوزادان

سرماخوردگی یک عفونت ویروسی، در ناحیه بینی و گلوی کودک شما است. سوزش و آبریزش بینی مهم ترین علائم سرماخوردگی است. نوزادان خیلی زود به سرماخوردگی مبتلا می شوند، چون سیستم دفاعی بدن آن ها هنوز توان مقابله با بسیاری از عفونت ها را ندارند. در سال اول زندگی، بیشتر نوزادان احتمال دارد تا هفت بار به سرماخوردگی مبتلا شوند. کودک زیر 2 یا 3 ماهگی در صورت سرماخوردگی باید توسط پزشک معاینه شود. پزشک می تواند به رد شرایط جدی تر کمک کرده و خیال شما را راحت کند.

درمان سرماخوردگی در نوزادان شامل تسکین علائم آن هاست، که می توان با راهکارهای مانند تأمین مایعات بدن آن ها، مرطوب نگه داشتن هوای اتاق و باز نگه داشتن سوراخ های بینی به بهبودی علائم آن ها کمک کرد. باید با مشاهده اولین علائم سرماخوردگی در نوزادتان به پزشکتان مراجعه کنید تا از بروز سایر بیماری های جدی تر پیشگیری کنید. متوسط سرماخوردگی ممکن است 9 تا 10 روز ادامه داشته باشد. این دوره مدت زمانی است که آن ها علائم زیادی را نشان نمی دهند اما می توانند ویروس را انتقال دهند.

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

اسهال شیرخواران

 

اسهال عبارت است از دفع مدفوع شل و آبکی بیش از سه تا چهار نوبت در شبانه روز. همان‏طور که قبلا اشاره شد کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‏شوند ممکن است روزانه شش تا هشت نوبت هم دفع مدفوع داشته باشند که اسهال تلقی نمی‏شود و نیاز به درمان ندارد. گاه دیده می‏شود یک شیرخوار سالم به دنبال هر بار مصرف شیر مادر دفع مدفوع دارد که والدین بعضا به غلط و خودسرانه شروع به مصرف داروهای مختلف می‏کنند که ممکن است عوارض خطرناکی در پی داشته باشد. از طرف دیگر تاخیر در شروع درمان یک کودک اسهالی می‏تواند منجر به بروز سوء تغذیه، نارسایی کلیه و حتی عوارض مغزی و مرگ شود.

در هنگام اسهال، بدن به دو دلیل در معرض خطر است: یکی دفع آب و دیگری دفع غذا و ترکیبات انرژی ‏زا قبل از هضم و جذب در لوله گوارش. بنابراین توصیه می‏شود که اسهال را جدی گرفته و با پزشک مشورت کنید. به ویژه در مورد نوزادان ( یک ماه اول زندگی ) باید توجه بیشتری صورت گیرد، چرا که اسهال در آنها می‏تواند نشانه بیماری‏های خطرناکی باشد و لازم است حتما توسط پزشک بررسی شوند.

 

نکات زیر را هم در نظر داشته باشید:

  • غذای شیرخوار در هنگام اسهال قطع نشود، شیر مادر بدون هیچ محدودیتی باید ادامه یابد. اگر کودک به هر دلیلی با شیر خشک تغذیه می‏شود، نیازی به تغییر نوع شیر خشک، رقیق و یا قطع کردن آن نیست، بلکه برعکس برای جبران آب و غذای دفع شده از بدن باید تعداد دفعات تغذیه کودک نسبت به زمان قبل از بیماری، بیشتر شود. و این کار تا دو هفته بعد از قطع اسهال ادامه یابد.

اگر سن شیرخوار بیشتر از چهار تا شش ماه است و غذای کمکی صرف می‏کند نیازی به قطع آن نیست، فقط برای تحمل بهتر توصیه می‏شود که غذا با حجم کمتر ولی با دفعات بیشتر داده شود. غذای مصرفی شیرخوار بسته به مناطق مختلف و عادات غذایی مردم متغیر است، ولی به طور کلی بهتر است از غذاهایی که حجم کم و انرژی زیاد دارند مثل روغن و چربی ‏ها استفاده شوند. مصرف غذا در درمان و ترمیم آسیب ‏های ایجاد شده در هنگام اسهال بسیار موثر است و قطع تغذیه عملی است بسیار خطرناک که می‏تواند باعث طولانی شدن اسهال، سوء تغذیه و حتی مرگ شود. برخی عقیده دارند که بهتر است مواد جامد از رژیم غذایی کودک حذف شود که اشتباه است. فقط باید غذای کودک خوب پخته شود و خمیر و نرم گردد تا هضم آن برای سیستم گوارش وی آسان‏ تر باشد.

  • کودک اسهالی باید مایعات بیشتری مصرف کند. در اسهال بدلیل آبکی بودن مدفوع و افزایش تعداد دفعات اجابت مزاج، آب بیشتری از بدن خارج می‏شود، که باعث کم آبی و خطرات ناشی از آن می‏گردد. این مسئله با مصرف مایعات به راحتی قابل پیشگیری است. ادامه مصرف شیر مادر یا شیر خشک اولین قدم برای حصول این مقصود است. در کودکانی که سن بالای چهار تا شش ماه دارند مصرف مایعات حاوی نمک (مثل لعاب برنج حاوی نمک، سوپ سبزیجات، سوپ جوجه ) و یا مایعات بدون نمک (مثل چای شیرین نشده و آب میوه شیرین نشده) مفید است.

 

نکته مهم آن است که مصرف مایعاتی که بوسیله شکر شیرین می‏شوند مثل انواع آب میوه‏ های تجارتی، چای شیرین، نوشابه و... به هیچ وجه در طول اسهال و حتی بعد از آن توصیه نمی‏شود، چرا که خود باعث تشدید اسهال و کم آبی می‏شود. پودر سرم خوراکی او – آر- اس (ORS) که مایع نجات بخش کودکان لقب گرفته است راه دیگری برای جبران کمبود مایعات در کودک است.

هر پاکت او- آر- اس باید در یک لیتر آب (حدود چهار لیوان) حل شود. محلول حاصله تا بیست و چهار ساعت در یخچال قابل نگهداری است. بعد از هر نوبت دفع مدفوع حدود 50 سی سی (یک چهارم لیوان) از محلول را به کودک بدهید (برای کودکان بالاتر از دو سال تا 200 سی سی بسته به نیاز کودک می‏توان داد.) به عنوان مثال اگر شیرخواری روزی هفت بار اجابت مزاج دارد باید هفت ‏بار، هر بار 50 سی سی محلول ORS دریافت کند. محلول فوق بهتر است با قاشق چای خوری یا مرباخوری با فواصل هر یک تا دو دقیقه به کودک داده شود.

در صورت استفراغ جای نگرانی نیست. فقط 10 دقیقه صبر کنید و بعد تجویز مایع را با سرعت کمتر مثلا هر سه دقیقه ادامه دهید. استفاده از شیشه و پستانک برای تجویز محلول سرم خوراکی ممنوع است.

  • اسهال‏های کودکان معمولا نیازی به تجویز داروهای ضد اسهال و یا آنتی بیوتیک ندارند، بجز موارد معدودی که باید حتما با نظر پزشک باشد.
  • در صورت بروز موارد زیر حتما دوباره به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه کنید:
  • تب
  • بی‏حالی کودک، در حدی که میل و توان وی برای تغذیه کاهش یافته باشد.
  • اسهال نوزادان (ماه اول زندگی)
  • استفراغ‏های غیرقابل کنترل – اسهال خونی
  • اسهالی که پس از سه روز مصرف ORS بهتر نشده باشد
  • تشنگی شدید
  • تشدید اسهال و بدتر شدن حال عمومی کودک
  • 5- توصیه‏ های زیر را برای پیشگیری از ابتلای کودکان به اسهال در نظر داشته باشید:
  • تغذیه انحصاری شیرخوار با شیر مادر تا چهار الی شش ماهگی
  • پرهیز از به کار بردن شیشه و پستانک
  • شستن دست‏ها پس از توالت و قبل از تهیه غذای کودک
  • آماده کردن غذای کودک در مکانی تمیز و بهداشتی و در ظروفی تمیز
  • پختن و یا جوشاندن غذای کودک
  • استفاده از یخچال برای نگاهداری غذای شیرخوار
  • گرم کردن مواد غذایی که بیش از 2 ساعت از تهیه آن می‏گذرد. (این عمل باعث می‏شود تعداد میکروب‏های موجود در آن کاهش یابد.)
  • استفاده از وسایل غذاخوری تمیز مثل قاشق
  • استفاده از آب سالم و بهداشتی (در مناطقی که مشکوک به تمیز بودن آب هستید) می‏توانید از آب جوشیده سرد استفاده کنید. جوشاندن زیاد لازم نیست، آنقدر که آب به جوش برسد کافی است).
  • استفاده از توالت‏های بهداشتی و آداب دفع مدفوع بهداشتی (در مناطق روستایی)
  • واکسیناسیون، به ویژه واکسن سرخک که احتمال بروز و شدت اسهال را کاهش می‏دهد.

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

تب در شیرخواران

 

 

منظور از تب، درجه حرارت بالای 37/8 درجه سانتی‏ گراد است که توسط دماسنج‏ های طبی اندازه ‏گیری می‏شود. گاهی پدر و مادر دست خود را روی بدن کودک گذاشته و بدن او را گرم احساس کرده و گمان می‏برند تب دارد که نادرست است.

راه ‏های مختلفی برای اندازه‏ گیری درجه حرارت وجود دارد ولی راه خوب و بی‏ خطر و نسبتا دقیق که براحتی در خانه قابل انجام است اندازه‏ گیری حرارت زیر بغل می‏باشد. دما‏سنج‏ های نواری که روی پیشانی گذاشته می‏شوند هم قابل استفاده هستند.

 

  • توصیه ­ها
  • لباس و پوشش زیاد و گرم، بالا بردن درجه حرارت اتاق، نزدیکی به وسایل گرمازا مثل شوفاژ و نور خورشید می‏توانند باعث بالا رفتن درجه حرارت بدن شوند. در صورت وجود این موارد برای رفع آنها اقدام کنید.
  • در مواردی که درجه حرارت بیشتر از 38 درجه سانتی‏گراد است، لباس کودک را کم کنید. در تب‏های بالاتر و مقاوم از پاشویه استفاده شود و با پزشک مشورت کنید.
  • تب بدون علایم سرماخوردگی می‏تواند نشانه بیماری‏های خطرناکی باشد که لازم است با پزشک مشورت شود.

علایم زیر همراه با تب باید جدی تلقی شوند و سریع به پزشک مراجعه شود:

بثورات پوستی، تنفس خروسکی، تنگی نفس، بی‏حالی، شیر نخوردن، بی‏قراری شدید و تشنج.

تب و علائم آن در کودک

بیشتر پزشکان توافق دارند که دمای طبیعی بدن برای یک کودک سالم کمتر از ۳۷/۸ درجۀ سانتی‌گراد است و اگر دمای بدن نوزاد یا کودک شیرخوار شما ۳۸ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر باشد، او تب دارد. اندازه‌گیری دقیق درجه‌ حرارت مرکزی بدن کودک ممکن است با دماسنج‌های مختلفی مثل دماسنج گوشی و دماسنج دیجیتالی پیشانی توسط پزشک کودک انجام شود. اما گاهی راه‌های دیگری هم وجود دارد و در هر صورت، لازم است شما به پزشک کودک خودتان اعتماد کنید.

سن می‌تواند یک عامل تعیین‌کننده در وجود تب کودک باشد. به عبارت دیگر؛ تب در کودکان زیر سه ماه جدی‌تر است. رفتار کودک هم یک عامل مهم دیگر است، یعنی تبی که کودک را از بازی کردن و غذا خوردن به طور معمول بازنمی‌دارد، اغلب نمی‌تواند موضوع نگران‌کننده‌ای باشد. غیر از این موارد، بدن بچه‌های بزرگ‌تر بعد از بیدار شدن از یک چرت روزانه یا بعد از دویدن و بازی کردن ممکن است گرم‌تر باشد.

همچنین به خاطر داشته باشید که دمای بدن همۀ افراد، در اواخر بعدازظهر و اوایل شب افزایش و بین نیمۀ شب و صبح زود کاهش می‌یابد. در هر صورت اگر نگران هستید، درجه حرارت بدن کودک هرچه باشد، لازم است با پزشک تماس بگیرید و از او برای معاینۀ کودکتان کمک بگیرید.

 

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

شیر مادر 

غذای طبیعی برای شیرخواران است و آنها بایستی در 6 ماه اول فقط از شیر مادر تغذیه شوند. پس از این دوره غذاهای کمکی مورد نیاز خواهد بود. برای اطمینان از اینکه شیرخواران به خوبی رشد کنند و سالم باشند، بسیار اهمیت دارد که بدانیم چه غذاهایی را، چه مقدار و چند بار در روز به آنها بدهیم. شیر مادر در سراسر سال اول زندگی غذای اصلی شیرخوار است و در طول سال دوم نیز غذای مهم و با ارزشی محسوب می‌گردد و همچنان عوامل ضد عفونت را که سایر غذاها فاقد آن هستند برای شیرخوار فراهم می‌کند.

 

دستور تهیه چند نوع غذای کمکی

الف) فرنی آرد برنج:

  • مواد لازم: آرد برنج (4 قاشق مربا خوری) ، شکر (یک قاشق مربا خوری) ، شیر (یک لیوان)
  • روش تهیه: مواد فوق را با هم مخلوط کرده و حدود 15 دقیقه حرارت دهید تا به غلظت مطلوب برسد.

ب) فرنی چهار غله:

-  مواد لازم: آرد برنج، آرد گندم، آرد ذرت و آرد جو ( هر کدام نصف قاشق مرباخوری ) ، شکر ( 2 قاشق مرباخوری ) ، شیر (یک لیوان)

- روش تهیه: مواد فوق را مخلوط کرده و حدود 15 دقیقه حرارت دهید تا به غلظت مطلوب برسند.

تذکر:

وقتی کودک به فرنی آرد برنج عادت کرد، پس از یک هفته نصف قاشق مرباخوری از آرد برنج کم کنید و به جای آن نصف قاشق آرد ذرت استفاده کنید. پس از یک هفته وقتی کودک عادت کرد، نصف قاشق دیگر از آرد برنج کم کنید و به جای آن از آرد جو استفاده کنید و همین‏طور تا چهار هفته ادامه بدهید تا فرنی چهار غله کامل برای کودک قابل مصرف شود.

 

ج) حریره بادام:

- مواد لازم: بادام (حداکثر 20 عدد) ، آرد برنج ( یک قاشق مرباخوری) ، شکر (2 قاشق مرباخوری)

  • روش تهیه: بادام را 24 ساعت در آب خیس کرده و سپس پوست آن را بکنید، با مخلوط کن یا رنده آن را خرد کنید و سپس 2 تا 3 لیوان آب جوشیده به آن اضافه و همراه شکر و آرد برنج حدود 15 دقیقه حرارت دهید تا به غلظت مطلوب برسد.

 

د) شیر برنج:

- مواد لازم: برنج (2 قاشق غذا خوری) ، شیر (یک لیوان)

  • روش تهیه: ابتدا برنج را در آبی که در آن خیس شد بپزید تا کمی نرم شود و سپس شیر را به آن اضافه کنید و با حرارت ملایم بپزید تا به غلظت مورد نظر برسد.

 

هـ)پوره سیب زمینی:

- مواد لازم: سیب زمینی متوسط (2 عدد) ، شیر (نصف لیوان) ، روغن مایع یا کره (یک قاشق مرباخوری)

  • روش تهیه: ابتدا سیب زمینی را تمیز بشوئید و آن را بپزید. سپس پوست آن را کنده و با گوشت کوب نرم کنید. بعد آن را همراه شیر و روغن یا کره کمی حرارت دهید.

 

و) پوره هویج:

- مواد لازم: هویج متوسط (1عدد)، شیر (نصف لیوان)، کره یا روغن مایع (یک قاشق مرباخوری)

- روش تهیه: هویج را پوست کنده، آنرا بشوئید، و با کمی آب بپزید، سپس آن را خرد و نرم کنید و با شیر و روغن یا کره حرارت دهید.

ز) پوره کدو حلوایی:

- مواد لازم: کدو حلوایی ( یک قطعه) ، شیر (نصف لیوان) ، کره یا روغن مایع (یک قاشق مرباخوری)

-  روش تهیه: مثل پوره سیب زمینی و هویج

ح) پوره سبزیجات:

- مواد لازم: هویج متوسط (1عدد) ، سیب زمینی متوسط (1عدد) ، کره یا روغن مایع (یک قاشق مرباخوری)

- روش تهیه: هویج و سیب زمینی را پس از شستن به مدت 45 دقیقه بپزید، سپس پوست آنها را بکنید و نرمشان کنید و کره یا روغن به آنها اضافه کنید و کمی حرارت دهید.

ط)کته

- مواد لازم: گوشت مرغ یا ماهیچه (یک تکه کوچک) ، برنج (4قاشق غذا خوری)

  • روش تهیه: گوشت مرغ یا ماهیچه را با کمی آب بپزید، سپس 4 قاشق غذاخوری برنج را که قبلا خیس کرده ­اید به آب مرغ یا گوشت اضافه کنید تا نرم شود. می‏توانید آن را همراه ماست یا هویج پخته شده به بچه بدهید.

منبع 

  • Amir Hossein Adelpour
  • ۰
  • ۰

شیر مادر

شیر مادر 

 

غذای طبیعی برای شیرخواران است و آنها بایستی در 6 ماه اول فقط از شیر مادر تغذیه شوند. پس از این دوره غذاهای کمکی مورد نیاز خواهد بود. برای اطمینان از اینکه شیرخواران به خوبی رشد کنند و سالم باشند، بسیار اهمیت دارد که بدانیم چه غذاهایی را، چه مقدار و چند بار در روز به آنها بدهیم. شیر مادر در سراسر سال اول زندگی غذای اصلی شیرخوار است و در طول سال دوم نیز غذای مهم و با ارزشی محسوب می‌گردد و همچنان عوامل ضد عفونت را که سایر غذاها فاقد آن هستند برای شیرخوار فراهم می‌کند.

 

  • در موقع تغذیه به توصیه ‏های زیر توجه کنید:
  • 1- به طور کلی تغذیه کمکی باید از شش ماهگی شروع شود. البته در برخی از موارد خاص ممکن است شروع زودتر یا دیرتر از آن لازم باشد که باید با نظر پزشک و یا کارکنان مراکز بهداشتی انجام شود.
  • 2- شروع تغذیه قبل از 6 ماهگی سبب افزایش وزن و تسریع رشد نمی‏شود و خطر بروز عفونت و سوء تغذیه را نیز به همراه دارد.
  • 3- پس از 6 ماهگی به دلیل رشد بچه و بزرگ شدن جثه او، شیر مادر به تنهایی نمی‏تواند تمام نیازهای بدن اورا تامین کند، بنابراین تاخیر در شروع تغذیه کمکی می‏تواند سبب کاهش رشد کودک شود.
  • 4- همراه با شروع تغذیه کمکی باید قطره آهن هم شروع شود.
  • 5- توصیه می‏شود قبل از یک سالگی غذای کمکی بعد از تغذیه با شیر مادر به کودک داده شود، ولی بعد از یک سالگی می‏توان ابتدا غذا و بعد شیر مادر را داد.
  • 6- دفعات تغذیه کمکی، قبل از یکسالگی 3 تا 5 وعده در روز و بعد از یکسالگی 6 وعده در روز می‏باشد.
  • 7- کودک در هنگام غذا خوردن باید در وضعیت نیمه نشسته یا نشسته باشد. هیچ‏گاه وقتی دراز کشیده است به او غذا ندهید.
  • 8- غذای کمکی را با کمک یک قاشق کوچک (متناسب با دهان کودک) و مایعات را با لیوان به او بدهید. از شیشه و پستانک به هیچ ‏وجه استفاده نکنید.
  • 9- خصوصیات یک غذای کمکی خوب:

الف- تازه و بدون آلودگی است.

ب- نرم و راحت جهت هضم باشد.

ج- کم حجم و پرانرژی است (مثل چربی ها).

  • 10- ابتدا غذاهایی به کودک بدهید که کمی غلیظ ‏تر از شیر هستند و بعد به تدریج غلظت آنها را بیافزایید و از مواد نیمه جامد استفاده کنید. پس از هفت ماهگی وجود تکه‏ های کوچک در سوپ و غذای کودک اشکالی ندارد و سبب می‏شود تا کودک کم کم به جویدن عادت کند.
  • 11- پس از شروع تغذیه کمکی می توان به کودک آب آشامیدنی (سالم و بهداشتی) داد. توجه داشته باشید تا هنگامی که کودک منحصرا از شیر مادر تغذیه می‏کند حتی در گرمای تابستان هیچ نیازی به آب ندارد.
  • 12- شروع تغذیه کمکی با غذاهای ساده مثل فرنی، شیر برنج، حریره بادام و انواع پوره می‏باشد. میوه‏ ها بهتر است آخرین غذایی باشند که به غذای کمکی اضافه می‏شوند.

توصیه می‏شود غذاهای زیر تا پایان یک سالگی به کودک داده نشوند:

  • عسل - سفیده تخم مرغ                - اسفناج
  • مرکبات - گیلاس و آلبالو               - توت فرنگی
  • شکر اضافی              - نمک و انواع چاشنی‏ ها و ادویه‏ جات
  • 13- غذای کمکی را از مقدار کم شروع کنید و به تدریج آن را زیاد کنید، مثلا روز اول یک قاشق مرباخوری فرنی به کودک بدهید، سپس روزی یک قاشق به آن اضافه کنید تا به 10 قاشق مرباخوری در روز برسد.
  • 14- تنوع غذاهای کمکی را هم به تدریج زیاد کنید. بهتر است فاصله بین شروع غذاهای جدید حداقل 7 تا 10 روز باشد تا اگر کودک حساسیت دارد مشخص شود.
  • 15- شروع غذاهای جدید به معنای قطع غذاهای قبلی نیست.
  • 16- اگر رشد شیرخوار در حد مطلوب نباشد، می توان پس از 8 ماهگی روزانه 1 تا 2 قاشق مرباخوری روغن نباتی یا کره به فرنی یا سوپ او اضافه کنید.
  • 17- به مسایل روانی کودک توجه داشته باشید و هرگز او را به زور وادار به خوردن غذا نکنید. اگر از خوردن غذایی اجتناب کند، چند روز صبر کنید و بعد دوباره امتحان کنید، اگر باز هم نخورد، غذایی دیگری به او بدهید.
  • 18- سعی کنید غذای کمکی را به میزان کم و برای یک وعده تهیه کنید اگر بیش از نیاز یک وعده تهیه شده باشد، غذای باقیمانده را در یخچال نگاه دارید و هنگام مصرف آن را گرم کنید و به کودک بدهید.
  • 19- استفاده از شیر گاو برای تهیه غذای کمکی اشکالی ندارد، ولی جایگزینی شیر گاو به جای شیر مادر سبب بروز مشکلات فراوان می‏شود.
  • 20- یک رژیم توصیه شده برای ترتیب شروع غذاهای کمکی:

هفته اول – فرنی

هفته دوم – شیر برنج یا حریره بادام

هفته سوم – پوره سبزیجات(سیب زمینی، هویج، نخود فرهنگی، لوبیا سبز)

هفته چهارم – سوپ (گوشت پخته و نرم شده و کم چربی همراه با سبزیجات پخته)

هفته پنجم – زرده تخم مرغ سفت شده (همراه با آب و شیر)

هفته ششم- جوانه غلات داخل سوپ

هفته هفتم- آب میوه

  • 21- کودک بعد از یک سالگی تقریبا می‏تواند از تمام غذاهای مصرفی بقیه اعضای خانواده استفاده کند.

 

 

منبع 

 

  • Amir Hossein Adelpour