چگونه یک نوزاد تازه متولد شده را حمام کنیم؟

 در برخی از مناطق، نوزاد را بلافاصله پس از تولد حمام می‏ دهند، این عمل، امروزه از نظر پزشکی قابل قبول نیست، زیرا حمام دادن نوزاد سبب بروز مشکلاتی می‏ شود مانند:

•  کاهش درجه حرارت بدن نوزاد
•  آسیب به پوست نوزاد
•  آسیب‏ های ناشی از مواد شیمیایی موجود در صابون و شامپو

  توصیه ‏ها

•   نوزادان کم وزن و بدحال نباید حمام داده شوند.
•   کافی است پس از تولد، نوزاد با پارچه تمیزی خشک شود، اگر پوست او به مواد مدفوعی یا خون آغشته شده باشد، بهتر است پارچه تمیزی را با آب ولرم خیس کرده و قسمت های آلوده را با آن تمیز کنیم. در هر حال نباید کودک را حمام کرد.
•   اگر در شرایطی باشیم که اصرار به حمام دادن نوزاد باشد باید حال عمومی نوزاد خوب و درجه حرارت بدنش ثابت باشد و حداقل 6 ساعت از تولدش گذشته باشد. آب مورد استفاده باید ولرم باشد. زیرا آب گرم سبب سوختگی و آب سرد سبب افت درجه حرارت بدن او می شود که می‏تواند منجر به مرگ او شود. هوای اتاق هم باید به اندازه کافی گرم باشد.

 

•   از تمیز کردن چربی ‏های بدن نوزاد اجتناب کنید، زیرا این چربی ‏ها به عنوان محافظ پوست و یک پوشش ضد میکروبی عمل می‏ کنند و ظرف چند روز خود به خود تمیز می‏ شوند.
•   پس از افتادن بند ناف، می توان نوزاد را استحمام کرد، نکاتی که در حمام دادن نوزاد توصیه می‏ شود عبارتند از:
•   هوای حمام و اتاق گرم باشد، نباید نوزاد را در محلی که باز است یا هوا جریان دارد استحمام کرد.
•   زمان شستشوی نوزاد کوتاه باشد، حمام ‏های طولانی می‏ توانند سبب کاهش حرارت بدن نوزاد و مشکلات تنفسی شود.
•   آب ولرم باشد.
•   از صابون و شامپوی نوزاد یا صابون‏ های ضعیف که اثر تحریکی کمتری دارند، استفاده شود.
•   پس از استحمام، او را کاملاً خشک کرده و در اتاقی که هوای مناسب دارد از او مراقبت شود.

 چگونه یک نوزاد تازه متولد شده را حمام کنیم؟

  حمام کردن نوزاد اولین دغدغه شما بعد از تولد اوست به خصوص اگر هنوز بند ناف کودک بر ناف او باشد پس از همین ابتدا یاد بگیرید چگونه نوزاد نوزاد خود را حمام کنید. اگر شما در حال خواندن این بخش از نمناک هستید، دلیل این است که از خودتان پرسیده اید که چگونه نوزاد را حمام کنید .همه ما دوست داریم که تمیز باشیم، اما این روش در بزرگسالان نسبت به کودکان چند روزه بسیار متفاوت است اگر شک دارید که چگونه این لحظه ی زیبا را با کودک خود بگذرانید ، ما بهترین راهنمای شما خواهیم بود.

  با رعایت این نکات نوزاد خود را حمام کنید استحمام نوزادی که هنوز بند ناف دارد

  قبل از این هرگز به این فکر نکردیم که چگونه یک نوزاد تازه متولد شده ،را حمام کنیم و یا تمام چیز هایی که به آن مرتبط میشود هنگامی که افراد تازه پدر و مادر میشوند ، آنها تمایل دارند که کودک را هر روز در یک وان حمام، با استفاده از مواد شوینده خاص حمام کنند .راه های مبهمی برای شستن نوزاد وجود دارد ،که می تواند عواقب ناشی از آنرا بر روی فرزند ایجاد کند استفاده از شامپو یا صابون نامناسب و همچنین پاسخ دادن به تماس هنگام شستن کودک، دو کار اشتباهی هستند، که هر کسی می تواند هنگام شروع حمام کودک خود انجام دهد در اینجا توصیه هایی که باید در هنگام شستن نوزاد با بند ناف انجام دهید، و کاری ک باید انجام دهید تا بند ناف مدت زمان طولانی بر بدن کودک باقی نماند.

 

 

  حمام کردن نوزاد تازه متولد شده با هدف شستشوی بدن نوزاد

   مراحل حمام کردن نوزاد

   1.کودک را دو یا سه بار در هفته و با یک اسفنج خیس شده در آب گرم بشویید به این ترتیب، از سوختگی نوزاد خود جلوگیری خواهید کرد.اگر اغلب مواقع ،پوشک کودک را عوض کنید و او را با حوله های مرطوب تازه می کنید، دیگر لزومی ندارد که او را هرروز حمام کنید.

   2.حوله ای را زیر کودک بگذارید تا از سر خوردن و غوطه ور شدن تمام وسایل، در آب جلوگیری کنید و هنگام به اتمام رسیدن حمام، همیشه یک حوله خشک داشته باشید تا همه چیز را تمیز نگه دارید.از شامپو و صابونی استفاده کنید که سبب سوزش نوزاد نگردد .

   نحوه صحیح شستشو حمام نوزاد تازه متولد شده

   3.برای جلوگیری از رفتن هر نوع ماده ی خارجی در چشم کودک، دست، خود را روی پیشانی کودک قرار دهید تا از آن جلوگیری شود.

   4.به یاد داشته باشید که یک حوله نرم برای خشک کردن کودک خود داشته باشید.

   5.ترجیها اگر حوله، کلاه مانند باشد بهتر است بنابراین شما سر کودک را در دمای مطلوب نگه میدارید خوب است که حداقل سه تا حوله برای کودک داشته باشید.

   6.شما می توانید این حمام با اسفنج را در وان حمام خود و یا وان حمام پلاستیکی برای آسایش کودک انجام دهید ؛ به خاطر داشته باشید که برای جلوگیری از آسیب هایی در پشت کودک ،باید وان هم ارتفاع با شما باشد.

   7.اگر بند ناف خیس شده باشد، هیچ چیز جدی رخ نخواهد داد به راحتی با یک حوله نرم خشک کنید، و حمام کودک خود را ادامه دهید بهتر است بدانید که بند ناف کودک پس از3هفته بعد از تولد از ناف جدا خواهد شد.

   8.با کودک خود بسیار حساس برخورد کنید ، کودک خود را با حوله بپوشانید و هر قسمت از بدن را موقع شست و سو از حوله خارج کنید ؛ اگر زمان حمام برای کودک ناراحت کننده نیست، شما می توانید آن را به آرامی بدون داشتن یک حوله شستشو دهید.

  حمام کردن نوزاد بدون شستشوی قسمت بند ناف

  راه کار های زیر را برای حمام کردن کودک خود، در حالت بدون بند ناف در نظر بگیرید و آن را به بهترین نحو انجام دهید.

•   آب گرم را در وان شستشو یا پلاستیکی قرار دهید.
•   این دما، باید بین 23 تا 25 درجه سانتیگراد باشد.
•   مقداری از آب را، تا قفسه سینه کودک بریزید به طوری ک به قفسه سینه نرسد.
•   شستن کودک خود از سر تا پا آغاز کنید در این ترتیب، شما از چسبیدن باکتری ها و ترشحات به کودک جلوگیری میکنید.
•   به آرامی کودک را بچرخانید تا پشت و باسن او را بشویید ؛ به یاد داشته باشید که در این موقعیت، فرزند شما باید بر روی یک دست شما باشد تا از هر اتفاقی در حین شستن جلوگیری شود.

 نکات طلایی برای حمام کردن نوزاد

به یاد داشته باشید که:

• برای خشک کردن گوشها از گوش پاک کن استفاده نشود.
• 2 یا حداکثر 3 بارحمام در هفته و نیاز به استحمام روزانه ندارد.
• زمان مناسب برای حمام کردن نوزاد بین 5 تا 10 دقیقه است.
• خشک بودن پوست نوزاد شما طبیعی است. با این حال خوب است که پس از حمام کردن بدن او را چرب کنید برای این کار می توانید از روغن بچه و روغن های مایع گیاهی خوراکی ( زیتون، بادام شیرین، آفتاب گردان و غیره) برای کاهش خشکی پوست و جلوگیری از پوسته پوسته شدن بدنش و نرم کردن پوست صورت او استفاده کنید فقط باید مراقب باشید روغن وارد چشم و دهانش نشود. 

  توصیه هایی دیگر برای حمام کردن نوزاد

•   لبخند بزنید و با او صحبت کنید .
•   زمان حمام، یک لحظه شگفت انگیز بین شما و کودک شما است ؛ مطمئنا، کسی در درب حمام را میزند ، تلفن زنگ میخورد ویا مجبور به تغییر وضعیت خود به شرایط و وضعیت دیگری میشوید،اگر چنین است، یک حوله را روی کودک خود قرار دهید و آن را در هر کجا که میروید با خود ببرید شما هرگز نباید آن را تنها در وان بگذارید، زیرا اتفاقات ناگوار به آسانی اتفاق می افتد.

 

 

منبع 

الگوی خواب نوزادان از تولد تا سه ماهگی

 خواب نوزاد

  نوزاد در ماه اول زندگی، روزی 16 ساعت می‏ خوابد و 8 ساعت دیگر را بیدار یا خواب آلوده است. نوزاد در هنگام بیداری به اشیای بزرگ و ساده به ویژه صورت انسان نگاه می‏ کند. البته این توجه کوتاه بوده و معمولا بیش از هفت تا ده دقیقه طول نمی‏ کشد. نوزاد حرکت صورت مادر خود را با چشم دنبال می ‏کند، توجه مادر به این عمل نوزاد سبب تحکیم روابط عاطفی بین آن ها می‏ شود.

  خواب نوزاد دو مرحله دارد: خواب سطحی و خواب عمیق. در خواب عمیق نوزاد پستان مادر را نخواهد گرفت و اگر احیاناً پستان مادرش را بگیرد پس از چند بار مکیدن آن را رها می‏ کند. در خواب سطحی نوزاد معمولا پستان مادر را می‏ گیرد؛ البته ممکن است گاهی هم نگیرد. مادران توجه داشته باشند که گاه کودک در خواب سطحی صداهایی منقطع و گریه مانندی می‏ کند که گریه واقعی نبوده و در صورت دادن پستان به او ممکن است آن را نگیرد.

  با افزایش سن کودک، ساعات خواب او کمتر شده و مدت بیشتری بیدار می‏ ماند.

 

Caption

 

  الگوی غیرقابل پیش‌بینی خواب نوزاد

  وقتی فرزندتان تازه به دنیا آمده است، احتمالاً مجبور هستید چندین بار در طول شب برای عوض کردن پوشک، غذا دادن و آرام کردن و تسکینش بیدار شوید. الگوی خواب کودکان از تولد تا سه ماهگی معمولاً به شکل زیر است:

  چرخه‌‌های کوتاه خواب :

  چرخه‌های خواب نوزادان به مراتب کوتاه‌تر از بزرگسالان است و زمان بیشتری را در خواب رم؛ که در آن حرکات سریع چشم وجود خواهد داشت، می‌گذرانند. تصور می‌شود که خواب رم برای رشد خارق‌العاده‌ای که در مغزنوزادان اتفاق می‌افتد ضروری است. این غیرقابل پیش‌بینی بودن خواب نوزاد در این سن یک مرحلۀ ضروری برای کودک است و زیاد طول نمی‌کشد. هرچند وقتی کمبود خواب دارید، حتی این مرحلۀ کوتاه ممکن است بسیار طولانی به نظر برسد اما با تصور کردن رشد خوب و سالم مغز نوزاد در ذهنتان ممکن است حتی این بیدار شدن‌ها برایتان خوشایند شود.

  شروع طولانی‌تر شدن خواب :

  از شش تا هشت هفتگی به بعد به تدریج نوزادان در طول روز، دوره‌های کوتاه‌تر و در طول شب، دوره‌های طولانی‌تری می‌خوابند. البته بیشتر آنها هنوز در طول شب برای شیر خوردن از خواب بیدار می‌شوند. آنها همچنین دوره‌های کوتاه‌تری از خواب رم و دوره‌های طولانی‌تری از خوابی عمیق‌تر دارند. کارشناسان می‌گویند، در فاصلهٔ چهار و شش ماهگی، بیشتر کودکان شیرخوار قادر به خوابیدن برای مدت هشت تا ۱۲ ساعت در طول شب می‌شوند. برخی از نوزادان از همان شش هفتگی برای دوره‌های طولانی در شب می‌خوابند، اما بسیاری از نوزادان تا پنج یا شش ماهگی به این نقطه‌ نمی‌رسند و برخی تا دورهٔ نوپایی همچنان در طول شب از خواب بیدار می‌شوند. شما اگر بخواهید می‌توانید آموزش عادت‌های خواب صحیح را از همان ابتدا شروع و به کودکتان کمک کنید که هرچه زودتر به این مرحله برسد.

  راهکارهای ایجاد عادت‌ خواب صحیح در کودک

  راهکار‌هایی برای کمک به خوب خوابیدن کودکان در این سن وجود دارد. برخی از این روش‌های مؤثر شامل موارد زیر است:

  به نوزاد فرصت‌های زیادی برای چرت روزانه بدهید :

  در شش تا هشت هفتۀ اول، بیشتر نوزادان قادر به بیدار ماندن برای مدتی بیش از دو ساعت متوالی نیستند. اگر برای خواباندن کودک مدت بیشتری را یعنی بیشتر از گذشت دو ساعت از آخرین خوابش صبر کنید، ممکن است نوزادتان بیش از حد خسته شود و در خوابیدن دچار مشکل شود.

  تفاوت بین روز و شب را به نوزاد بیاموزید:

   برخی از نوزادان شب‌زنده‌دار هستند؛ چیزی که ممکن است در دوران بارداری متوجه آن شده باشید و وقتی شما می‌خواهید بخوابید آنها تازه بیدار می‌شوند. در چند روز اول تولد کودک، کار زیادی در این مورد از دستتان برنمی‌آید. اما از حدود دو هفتگی نوزاد، می‌توانید آموزش تفاوت شب و روز را به شکل زیر شروع کنید:

•   هنگامی که در طول روز هشیار و بیدار است، با او صحبت و بازی کنید.
•   روزها خانه و اتاق نوزاد را پرنور و روشن نگه دارید.
•   لازم نیست برای کم کردن سروصداهای معمول روز مانند تلفن، موسیقی و ماشین ظرف‌شویی زیاد تلاش کنید.
•   اگر نوزادتان معمولاً هنگام شیر خوردن روز خوابش می‌برد، می‌توانید از خواب بیدارش کنید.
•   شب‌ها میزان نور و سروصدا را پایین نگه دارید و آن‌قدری با او صحبت نکنید که هشیار شود.
•   وقتی در طول شب از خواب بیدار می‌شود، با او بازی نکنید و بگذارید دوباره بخوابد.

  به این ترتیب نوزادتان خیلی زود می‌فهمد که شب‌ها زمانی برای استراحت و خوابیدن است و کم‌کم یک الگوی منظم برای خوابیدن پیدا می‌کند.

  نشانه‌های خواب‌آلودگی نوزاد را بشناسید :

  گوش به زنگ نشانه‌های خواب در نوزادتان باشید. اگر نشانه‌های زیر یا هر نشانۀ دیگری از خواب‌آلودگی در نوزاد دیدید، او را به رختخوابش ببرید:

•   اگر چشم‌های خود را می‌مالد.
•   گوش خود را می‌کشد.
•   بیشتر از حالت معمول بهانه‌گیری می‌کند.

  شما به زودی حس ششمی در مورد برنامۀ روزانه نوزادتان پیدا خواهید کرد و به طور غریزی می‌فهمید که چه زمانی آمادۀ چرت زدن است.

  یک برنامۀ منظم قبل از خواب ایجاد کنید :

  یک برنامۀ روتین قبل از خواب ایجاد و برای پایبندی به آن تلاش کنید. این برنامه می‌تواند خیلی ساده مثل پوشاندن لباس خواب به نوزاد، لالایی خواندن و در انتها یک بوسهٔ شب به خیر باشد.نوزاد را قبل از خواب عمیق‌تر به رختخواب ببرید: وقتی نوزاد خواب‌آلود اما هنوز بیدار است، او را در رختخواب بگذارید. وقتی نوزاد به شش تا هشت هفتگی برسد، می‌توانید کم‌کم به او فرصت بدهید که خودش به خواب برود، اما برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که نوزاد را وقتی خواب‌آلود اما هنوز بیدار است در رختخواب بگذارید.

 

 

  یک نظریهٔ متفاوت در مورد خواب نوزاد

  یک نظریه نیز وجود دارد که مخالف تکان دادن نوزاد حتی در این سن کم برای خواباندن اوست. بر اساس این نظریه بیشتر پدر و مادرها فکر می‌کنند کاری که آنها در این سن کم انجام می‌دهند تأثیری روی عادت‌های خواب نوزاد در آینده نخواهد داشت اما این تصور اشتباه است، زیرا نوزادان در حال یادگیری عادت‌های خواب خود هستند و طبیعتاً اگر شما در طول هشت هفتۀ اول زندگی، هر شب کودک را برای به خواب رفتن در آغوشتان تکان دهید، چرا باید بعداً انتظار اتفاق و شیوهٔ خوابیدن متفاوتی را از کودکتان داشته باشید؟

  با این حال، همه با این نظر موافق نیستند و بیشتر والدین تصمیم می‌گیرند نوزاد را با جنباندن یا شیر دادن بخوابانند، چون هم این کار را عادی و طبیعی می‌دانند، هم خودشان از آن لذت می‌برند و هم نوزاد زودتر می‌خوابد یا شاید هم فقط به این دلیل که هیچ کار دیگری مؤثر به نظر نمی‌رسد.

 

منبع 

 

لباس و حرارت اتاق نوزاد

لباس و حرارت اتاق نوزاد

 

درجه حرارت مطلوب اتاق نوزاد 22 تا 28 درجه سانتی گراد (به طور متوسط 24 سانتی گراد) است. در این حرارت پوشیدن یک یا دو لایه لباس نخی کافی است و باید از پوشانیدن لباس‏ های ضخیم به نوزاد یا قنداق کردن طولانی او خودداری کرد، چرا که این امر باعث گرم شدن او شده و می ‏تواند به بی ‏قراری، گریه و بعضی از مواقع به بی‏ حالی و حتی توقف تنفس نوزاد منجر شود.
قنداق کردن نوزاد علاوه بر افزایش حرارت بدن او می ‏تواند سبب در رفتگی مفصل ران شود که در صورت تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است عمل جراحی ضرورت یابد.
بهتر است تخت نوزاد نزدیک وسایل گرمازا مثل بخاری و نور مستقیم آقتاب و با برعکس وسایل سرد کننده مثل کولر و پنجره نباشد تا از تغییرات آنی حرارت (افزایش یا کاهش دمای بدن) که یکی از عوامل مهم مرگ و میر نوزادان است، پیشگیری شود. پس تخت نوزاد نباید روبروی در، پنجره، کولر، بخاری و نور مستقیم آفتاب باشد و باید در جایی باشد که تغییرات درجه حرارت کم است.
استفاده از کلاه و روسری معمولا توصیه نمی‏ شود به جز در شرایط زیر:
نارس بودن نوزاد، بعد از حمام دادن او و کم بودن درجه حرارت اتاق نوزاد (دسترسی نداشتن به دستگاه‏ های گرم کننده).

 

دمای اتاق خواب نوزاد و نکاتی که بهتر است بدانید

از آنجایی که کودکان توانایی این را ندارند که به ما بگویند چه زمانی سردشان یا گرمشان شده ، به همین دلیل تشخیص این موضوع به عهده والدین می باشد که بتوانند دمای مناسب را برای اتاق نوزاد فراهم کنند تا آن ها احساس راحتی داشته باشند. بعضی از افراد معتقدند که کودکان باید اتاق کاملا گرمی داشته باشند اما بیش از حد گرم بودن محیط می تواند باعث مشکلاتی مثل سندروم مرگ ناگهانی نوزاد شود. این خطر تا سن 6 ماهگی برای نوزادان وجود دارد. حال در این بخش از نمناک به شما توضیح می دهیم که چگونه دمای مناسب اتاق نوزاد را تشخیص دهید و ازآسیب رسیدن به او پیشگیری کنید.

دمای مناسب اتاق نوزاد

خوشبختانه مجبور نیستید که دمای اتاق یا خانه را در حالت دقیق و ثابتی نگه دارید. عموما متخصصان پیشنهاد می کنند که دمای اتاق باید چیزی بین 68 تا 72 درجه فارنهایت باشد که برابر با 20 تا 22 درجه سلسیوس می باشد. برای اتاق نوزاد حتما یک دماسنج تهیه کنید تا تعادل دما را حفظ کنید. در زمستان که یک وسیله گرمایی در خانه روشن است، بهتر است نوزاد علاوه بر لباس های زیر یک لباس بیشتر هم داشته باشد.

در تابستان نیز بهتر است دمای اتاق کودک 23 تا 25 درجه باشد و هنگام خواب لباس های سبک و راحت به نوزاد بپوشانید و از پوشش خیلی زیاد کودک خودداری کنید.

پنجره ها را دوجداره کنید

پنجره ها باعث انتقال گرما به بیرون می شوند. پنجره های معمولی نسبت به پنجره های دو جداره 10 برابر بیشتر تلفات حرارتی دارند . برای عایق کردن پنجره های معمولی می توانید از ورق های نازک و شفاف پلاستیکی موجود در بازار، استفاده کنید.

برای این کار شیشه را تمیز کنید و از سمت چسب دار ورق آن را بکشید و روی شیشه بچسبانید.این عایق مناسب تابستان و زمستان است. برای کاهش اتلاف حرارت منزل ، بازشوهای پنجره ها را با نوارهای درزگیری ابری یا فومی درزگیری کنید.

عایق بندی کنید

یک منزل عایقکاری شده در زمستان دما را پنج درجه گرم تر و در تابستان 10 درجه خنک تر می کند. پس تمام سقف ها و دیوارها و کف منزلتان را عایق بندی کنید و منافذ بین دیوارها و سقف، دیوارها و کف را درزگیری کنید. هم چنین منافذ موجود در محل قرارگیری سیستم های تهویه و فن های ساختمان را درزگیری نمایید. با درزگیری و عایق کاری منازل می توانید در مصرف انرژی صرفه جویی کنید.

راهکارهایی برای راحت بودن نوزاد در اتاق

مراقب گرمای بیش از حد باشید

می توانید برای سنجش دمای بدن نوزاد، دستتان را روی پیشانی او قرار دهید و یا دمای بدن او را از روی شکمش بفهمید . علائمی مثل عرق کردن ، قرمزی ، گونه های سرخ شده ، موی مرطوب و نفس تند می تواند نشان دهنده دمای بالای بدن نوزاد شود .یکی دیگر از علائم، بیقرار بودن نوزاد است که نشان می دهد بی از حد گرمش شده است .

 

از لباس و پتوی زیاد دوری کنید

مراقب باشید که بیش از حد نوزاد خود را با پتو نپیچانید ، این کار باعث می شود که جلوی تنفس او را بگیرید. به جای آن می توانید از یک ملحفه سبک استفاده کنید و اگر کودک شما مریض است ، باید بیشتر مراقب این دما باشید زیرا در حالت مریضی دمای بدن او افزایش پیدا می کند.

تخت را خلوت کنید

تخت کودک را از اسباب بازی ها و ملحفه و پتوهای زیاد خلوت کنید و از طرفی اگر حس کردید که کودک سردش می باشد، می توانید روی او پتو بیاندازید اما مراقب باشید که راه سینه اش را باز بگذارید تا راحت نفس بکشد.

از پنکه استفاده کنید

پنکه می تواند به صورت متعادل و آرامی دمای اتاق را مطبوع کند و جریان اکسیژن را متعادل سازد . همچنین باعث تازه شدن هوای درون اتاق شده و باعث می شود که کودک راحت تر نفس بکشد.

کودک را در اتاق خود بخوابانید

سعی کنید که کمی قوانین خشک و سرسختانه خود را کنار بگذارید و در شش ماهه اول کودک را پیش خود بخوابانید تا بتوانید راحت تر دمای بدن او را تا صبح چک کنید.

او را به پشت بخوابانید

مراقب باشید که به شکم کودک فشار وارد نشود ، پس اگر کودک دمر شد، او را برگردانید و به پشت بخوابانید که این کار باعث به جریان افتادن بهتر هوا می شود.

اگر کودک بیش از حد سرد یا بیش از حد داغ بود، چه کار کنیم ؟

• اگر کودک بیش از حد داغ یا سرد بود یا حالت لرزیدن داشت، احتمالا دستان و یا پاهای او کم کم متمایل به آبی می شوند که این یک آلارم در کودکان است که باید آن ها را گرم کنید.
• زمانی که کم کم او را گرم کنید، بدن او هم کم کم رنگ طبیعی را به خود می گیرد و البته که در چنین مواقعی باز هم نباید زیاده روی کنید و کم کم لباس او را افزایش دهید.

• حال اگر حس کردید که نوزاد عرق کرده و موهای او خیس شده است، کم کم لایه های لباس او را کم کنید.
• در آوردن یا پا کردن جوراب می تواند در به تعادل رساندن دمای بدن او کمک کننده باشد.

منبع 

نوازش و استفاده از مواد آرایشی

نوازش نوزاد توسط والدین به‌ویژه مادر علاوه بر اثرات عاطفی فراوان، روی رشد و تکامل نوزاد نیز مؤثر است. نوازش شامل نگاه کردن به چشمان نوزاد، ماساژ نوزاد با دست، صحبت کردن با او و تماس پوستش با پوست مادر (به شرطی که مادر و نوزاد به وسیله پتو پوشانیده شده باشند تا از کاهش درجه حرارت بدن نوزاد جلوگیری شود) هست.
بوسیدن‌های زیاد، مکرّر و خشن به‌ویژه توسط کسانی که بیماری‌های واگیر مانند سرماخوردگی دارند صلاح نیست، چون سبب انتقال بیماری‌های مختلف به نوزاد می‌شود.
استفاده از سرمه برای چشم و ابرو توصیه نمی‌شود چرا که تصوّر عامه مردم این است که سرمه سبب افزایش قدرت دید و بزرگی چشم می‌شود و از نظر پزشکی این مسائل غلط بوده و سرمه هیچ نوع اثری روی قدرت بینایی یا بزرگی و کوچکی چشم ندارد.
استفاده از پودرهای مختلف به‌ویژه پودرهای جامی تالک بر روی چین‌های گردن و زیر بغل توصیه نمی‌شود. حتی دیده شده استفاده نادرست از پودر تالک سبب التهاب ریه‌های نوزاد شده است.

 

 

نوازش موضوع بسیار مهمی است که در گذشته به عنوان یک اصل اساسی و ضروری مورد توجه قرار نمی‌گرفت چراکه تصور می‌شد خلأ آن هیچ مشکلی را به همراه نخواهد داشت. این در حالی است که پژوهش های متعدد و گسترده سال های اخیر به تأثیرات شگرف و همه جانبه نوازش تأکید دارند.

تاثیر نوازش در کودکان

در همین راستا دو گروه از کودکان کمتر از دو سال مورد بررسی قرار گرفتند و مشخّص شد کودکانی که در شیرخوارگاه نگهداری می‌شوند در مقایسه با کودکانی که توسط پرستار یا پدر و مادر تربیت می‌شوند، به رغم بهره بردن از فاکتورهای بهداشتی یکسان، از سیستم ایمنی ضعیف تری برخوردار هستند که دلیل این واقعیت به موضوع مهم نوازش بستگی دارد.

این پژوهش نشان داد کودکان شیرخوارگاه به دلیل دریافت نکردن نوازش نسبت به سایر کودکان، با بیماری های بیشتری مواجه می‌شوند برای همین تیمی از پرستاران استخدام شدند تا هر روز و در زمان مشخص کودکان شیرخوارگاه را نوازش کنند و موضوع قابل توجه این بود که کودکان تحت بررسی کمتر در معرض بیماری های مختلف قرار گرفتند.
مورد نوازش قرار گرفتن در کودکی، موجب تحریک نورون های مغزی و رشد هوش کودک خواهد شد.

نوازش کردن چه تاثیری دارد؟

نتیجه این تحقیقات ثابت کرد نوازش، موجب ترشح دسته‌ای از انتقال دهنده های عصبی در بدن می‌شود که علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، احساس لذت و شادابی را همراه دارد ضمن اینکه از لحاظ علمی هم مشخص شده کودکانی که نوازش می‌شوند سرحال و شادتر هستند و کمتر در معرض اضطراب و افسردگی قرار می‌گیرند. از این رو کودکانی سالم تر و قوی تری هستند.
این‌گونه شد که نوازش به عنوان یک اصل ثابت فرزند پروری در نظر گرفته می‌شود و همان‌قدر که تغذیه کودک بسیار مهم است نوازش هم مهم تلقی می‌شود و به کارکرد درست سیستم اعصاب رشد اجتماعی و کاهش بروز اختلالات در وی می‌انجامد.

سیناپس ها و نورون های مـــغزی از طریق حواس پنج گانه تقویت می‌شوند و واژه باهوش به کودکانی اطلاق می‌شود که حواس پنج گانه آنها به خوبی تحریک و تقویت شده باشد و از آنجا که حس لامسه یکی از این حواس است، مورد نوازش قرار گرفتن در کودکی یکی از عواملی خواهد بود که موجب تحریک نورون های مغزی و رشد هوش کودک خواهد شد.
در همین راستا بخشی از دلایل بروز رفتارهای سالم یا ناسالم در دوران بزرگسالی به این مقوله باز می‌گردد که فرد تا چه حد خود و دیگران را دوست دارد.

کودکانی که نوازش نمیشوند ...

همدلی، دوست داشتن خود و احساس ارزشمند بودن موضوعی است که در کودکی و از تربیت و رفتار والدین آموخته می‌شود و کسی که در دوران بزرگسالی از این مباحث اخلاقی پیروی می‌کند بدون شک در دوران کودکی مورد توجّه، محبّت و نوازش قرار گرفته است و در مقابل کودکی که از نوازش و محبت محروم بوده است، با خود گمان بد کرده و تصوّر می‌کند دوست داشتنی نیست، به همین دلیل وقتی بزرگ می شود یا دیگران را خوب و خود را بد می‌پندارد و با سرویس دادن به دیگران خود را حقیر و وابسته به آنها نشان می‌دهد یا اینکه هم خود و هم دیگران را بد دانسته و شروع به بروز رفتارهای آسیب‌زا می‌کند و با تصوّر اینکه دنیای خودش بد است برای دیگران هم دنیای بدی را می‌سازد. نوازش یک شیوه محبّت کردن است و کودکانی که نوازش می‌شوند در ابراز محبت به خود و دیگران به خوبی عمل کرده و حتی این محبّت را به جوجه یا عروسک خود هم ابراز می‌کنند.

در همین خصوص می‌توان به اختلال یادگیری در دوران کودکی اشاره کرد که معمولاً کودکان دارای اختلال یادگیری از حس لامسه ضعیف تری برخوردار هستند که در مورد این کودکان به احتمال زیاد می‌توان گفت با تقویت حس لامسه این کودکان، قسمتی از مراکز مغزشان که با هوش ریاضی و یادگیری در ارتباط است تحریک و تقویت می‌شود.

موضوع دیگری که با نوازش کردن در دوران کودکی مرتبط است، به اختلالات دوران بزرگسالی باز می‌گردد. نوازش یک شیوه محبّت کردن است و کودکانی که نوازش می‌شوند در ابراز محبّت به خود و دیگران به خوبی عمل کرده و حتی این محبّت را به جوجه یا عروسک خود هم ابراز می‌کنند. علاوه بر این از رشد اجتماعی بالایی در کودکی و بزرگسالی برخوردار هستند زیرا الگوی ارتباطی درستی را تجربه می‌کنند.

اما گروه مقابل این کودکان پرخاشگر، غمگین، عصبی و تنهاتر هستند و حتّی در دوران بزرگسالی، محبّت کردن و استفاده از الفاظ محبّت آمیز برایشان مسخره به نظر می‌رسد چراکه ساده ترین رفتار محبّت آمیز را که همان نوازش است تجربه نکرده اند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین

قبل از استفاده از لوازم آرایش، باید به دو مسئله خوب فکر کنید. اما قبل از هرگونه نتیجه گیری، بهتر است در ابتدا بدانید که آیا استفاده از لوازم آرایشی در دوران بارداری بی خطر است یا خیر و یا اینکه اگر قصد دارید از این لوازم استفاده کنید، باید بدانید که کدام یک از لوازم آرایش در بارداری مناسب تر هستند. بناباین با ما همراه شده و این مقاله را بخوانید تا بیشتر در این موارد اطلاعات کسب کنید. چرا باید در دوران بارداری مراقبت مضرات لوازم آرایشی برای جنین باشیم؟

نهادهای نظارتی در سراسر جهان توصیه هایی را برای استفاده ایمن از مواد شیمیایی مضر که به عنوان مواد افزودنی یا نگهدارنده در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت های شخصی استفاده می‌شوند، دارند. بنابراین، استفاده از بسیاری از این مواد شیمیایی یا ممنوع بوده و یا در غلظت بسیار کمی در محصولات به کار می‌روند و به طور کلی، خطرات و عوارض کلی آن ها بر سلامتی (از جمله جنین) پایین است.

با این حال، هنوز هم در بسیاری از نقاط جهان، تولید و بازاریابی چنین محصولاتی به درستی کنترل و تنظیم نشده است. در نتیجه، برخی از محصولات و لوازم آرایشی مراقبت شخصی ممکن است حاوی مقادیر زیادی مواد شیمیایی سمّی باشند که در نتیجه استفاده از آن ها در دوران بارداری ایمن و خالی از خطر نخواهد بود. این محصولات شامل برخی از محصولات غیرقانونی است که به صورت آنلاین و در بازارهای بین المللی موجود هستند (به ویژه محصولاتی مانند مواد روشن کننده های پوست).

کدام مواد شیمیایی در دوران بارداری مضر هستند؟

تصور می شود که مواد شیمیایی زیر در دوران بارداری مضر بوده و باید از مصرف آن ها اجتناب شود:

مضرّات لوازم آرایشی برای جنین، رتینوئیدها

رتینوئیدها گروهی از ترکیبات شیمیایی هستند که از ویتامین A (که به آن رتینول نیز گفته می شود) گرفته می‌شوند. ترتینوئین نوعی رتینوئید است که معمولاً در کرم ها و محصولات ضدّچروک یا ضدّپیری و همچنین درمان آکنه استفاده می‌شود. برخی گزارش ها نشان می‌دهند که استفاده از محصولات مرتبط با ویتامین A در دوران بارداری با بروز نقص های مادرزادی مرتبط بوده است. بنابراین، اگرچه رتینوئیدها به طور قابل توجّهی از طریق پوست جذب نمی‌شوند، امّا به دلیل خطر جدی که وجود دارد، هیچ رتینوئیدی نباید توسط مادر باردار استفاده شود. 

 

مضرّات لوازم آرایشی برای جنین، هیدروکینون

از هیدروکینون به عنوان یک ماده روشن کننده پوست استفاده می‌شود. اعتقاد بر این است که بخش قابل توجّهی (35% الی 40%) از میزان هیدروکینونی که بر روی پوست استفاده می‌شود، جذب بدن می شود. اطلاعات در مورد ایمنی و بی‌خطر بودن استفاده از هیدروکینون در دوران بارداری محدود است. بنابراین، مادران باردار باید از استفاده از محصولات حاوی هیدروکینون اجتناب کنند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز

 احتمالاً می‌پرسید که مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز (EDC) چه هستند؟ اینها مواد شیمیایی مصنوعی ("ساخت بشر") هستند که خاصیت هورمونی مانند دارند و می‌توانند موارد زیر را تحت تأثیر قرار دهند:

عملکردهای غدد درون ریز و تولید مثلی بدن

افزایش خطر سرطان های حساس به هورمون (مانند سرطان سینه)

مشکلات رشدی در کودکان

به دلیل اینکه مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز یا همان EDC ها، می‌توانند از جفت عبور کرده و جنین را تحت تأثیر قرار دهند، بنابراین مادران باردار در مقابل این مواد بسیار آسیب پذیرتر هستند. پارابن ها، فتالات ها و تریکلوزان، سه مورد از EDC ها هستند که به طور گسترده در محصولات زیبایی و مراقبت های شخصی، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مضرّات لوازم آرایشی برای جنین، پارابن ها

پارابن ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که به عنوان نگهدارنده در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی مانند مرطوب کننده ها، دئودورانت ها، شامپو بدن، کرم های بدن و محصولات مراقبت از مو استفاده می‌شوند. پارابن ها دارای خواص ضدّباکتری و قارچ‌کش هستند. بنابراین، آن ها به عنوان مواد نگهدارنده (برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها) موثر بوده و ماندگاری این محصولات موجود در بازار را افزایش می‌دهند.همچنین از این مادّه به عنوان نگهدارنده در غذا، نوشیدنی و در ساخت داروهای مختلف استفاده می‌شود. چهار نوع متداول پارابن عبارتند از:

اتیل-پارابن (EP)

بوتیل-پارابن (BP)

متیل-پارابن (MP)

پروپیل-پارابن (PP)

این ها ممکن است به تنهایی و یا به صورت ترکیب چند نوع مختلف پارابن با هم استفاده شوند. استفاده از پارابن ها در بسیاری از نقاط جهان قانونی است، بنابراین به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، محدودیّت های قانونی نیز وجود دارند که توسط نهادهای نظارتی مختلف به طور خاص تعیین شده است. به عنوان مثال، طبق قانون اتحادیه اروپا، استفاده از حداکثر 8 گرم مجموعاً پارابن در هر کیلوگرم از محصولات آرایشی تولید شده مجاز است و به علاوه هیچ پارابنی به تنهایی بیش از 4 گرم در هر کیلوگرم از این محصولات نباید استفاده شود.

پارابن ها در بارداری چه خطراتی به همراه داردند؟

پارابن ها دارای خواص استروژنی (هورمون جنسی زنانه) و ضدّآندروژنیک (هورمون جنسی مردانه) هستند. با این حال، فعّالیت های شبه هورمونی آن ها به طور قابل توجّهی ضعیف تر از هورمون های طبیعی بدن است. آن ها به عنوان مواد شیمیایی مخرب غدد درون ریز (ED) در نظر گرفته می‌شوند. به عنوان مثال، پارابن ها می‌توانند در سیستم هورمونی بدن تداخل داشته و باعث بروز مشکلاتی در سلامتی شوند، به خصوص در صورت مصرف زیاد و مداوم این مواد، احتمال بروز این مشکلات افزایش خواهد یافت. سطح پارابن ممکن است با پیشرفت بارداری افزایش یابد. مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض موادّ شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز، مانند پارابن ها، ممکن است منجر به سقط مکرّر و تولّد نوزادان کم وزن شود و در صورتی که جنین پسر باشد، باعث ایجاد ناهنجاری های اندام تناسلی (به دلیل فعالیت ضد آندروژنیک)، شود.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، فتالات ها

فتالات ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که در این محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند:

به عنوان نرم کننده برای افزایش انعطاف پذیری مقاومت پلاستیک ها.

به عنوان حلال برای بسیاری از مواد شیمیایی دیگر

از فتالات ها به طور گسترده ای در ساخت بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی مانند لاک ناخن، عطر، صابون، شامپو و محصولات مراقبت از مو (اسپری مو، ژل و موس)، لوسیون بدن و کرم های بدن استفاده می‌شود. قرار گرفتن در معرض مضرّات لوازم آرایشی برای جنین ناشی از فتالات ها می‌تواند از طریق استفاده از این محصولات اتفاق بیوفتد. جدا از استفاده از لوازم آرایشی، فتالات ها ممکن است از منابع مختلفی مانند غذا، پلاستیک، دارو و آب و هوا وارد بدن انسان شوند.

سه نوع فتالات وجود دارد که در محصولات تجاری به کار می‌روند:

دی بوتیل فتالات (DBP): در درجه اول به عنوان نرم کننده در لاک ناخن استفاده می‌شود. این مواد از شکنندگی ناخن ها کاسته و بنابراین احتمال ترک خوردگی آن ها را کاهش می‌دهند.

دی متیل فتالات (DMP): عمدتا در اسپری های مختلف مو استفاده می‌شود. آن ها می توانند یک لایه انعطاف پذیر بر روی موها ایجاد کرده و باعث کاهش شکنندگی و افزایش مقاومت موها در برابر ترک خوردگی می‌شوند.

دی اتیل فتالات (DEP): این فتالات است که بیشتر در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت های شخصی استفاده می شود. دی اتیل فتالات به خصوص در ساخت عطرها به عنوان حلال و ثابت کننده، به کار گرفته می‌شود. بنابراین، DEP برای حفظ رایحه ها (مانند خوشبو کننده ها، عطرها، ادکلن ها و سایر محصولات معطر) و رساندن مواد شیمیایی به شکل آئروسل (هواپخش) استفاده می‌شود.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض فتالات در دوران بارداری با موارد زیر مرتبط است:

زایمان زودرس

ناهنجاری های مادرزادی اندام های تناسلی در نوزادان پسر (به دلیل اثر ضد آندروژنیک).

اختلال در رشد عصبی در نوزادان دختر.

مشکلات بهداشت روانی در کودک.

اختلال عملکرد تیروئید هم در مادر و هم در نوزاد.

 چگونه می توان مواجهه با فتالات را کاهش داد؟

طبق قانون فعلی نیازی به ذکر لیست تمام مواد شیمیایی منفرد مورد استفاده در یک عطر نیست. در نتیجه، ممکن است فتالات ها به طور جداگانه در برچسب مشخصات و عناصر سازنده یک محصول ذکر نشوند اما در اصطلاح " Fragrance" یا "ترکیب معطر" موجود باشند. بنابراین، این احتمال وجود دارد که موتجه نشوید در محصول مورد نظرتان از فتالات به عنوان یک ماده تشکیل دهنده استفاده شده است یا خیر. اگر کسی می خواهد محصولی بدون فتالات خریداری کند، باید به دنبال محصولات آرایشی و بهداشتی باشد که حاوی ماده تشکیل دهنده "ترکیب معطر" نیستند. خوشبختانه قرارگرفتن در معرض فتالات در دوران بارداری به راحتی با اجتناب و یا محدود کردن استفاده از محصولات آرایشی مانند عطرها، لاک ناخن، لوسیون های بدن و اسپری مو کاهش می‌یابد. کمیسیون اروپا و مقامات نظارتی مانند سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، فتالات ها (که در محصولات آرایشی بهداشتی استفاده می شود) را خطری برای سلامتی نمی‌دانند، به شرط آنکه تولیدکنندگان از مقررات دقیق پیروی کنند.

مضرات لوازم آرایشی برای جنین، تریکلوزان

این یک مادّه ضدّمیکروبی است و به عنوان مثال از رشد و آلودگی باکتری ها در محصولات مصرفی جلوگیری می‌کند. بسیاری از مقامات بهداشتی در سراسر جهان، مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) به دلیل نگرانی در مورد ایمنی این ماده، استفاده از تریکلوزان را در محلول های ضدّعفونی کننده بدون نسخه پزشک ممنوع کرده اند. با این حال، هنوز هم بسیاری از محصولات مراقبت شخصی (مانند برخی از خمیر دندان ها و لوسیون های بدن) حاوی تریکلوزان هستند. مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض تریکلوزان در دوران بارداری می‌تواند باعث کم کاری تیروئید در مادر و جنین شود. برخی مطالعات نیز مواجهه با تریکلوزان را با خطر تولد نوزادان کم وزن مرتبط دانستند. بنابراین، برای جلوگیری از مضرّات لوازم آرایشی برای جنین بهتر است از استفاده از محصولات حاوی تریکلوزان در دوران بارداری خودداری شود، مگر اینکه اطلاعات بیشتری در مورد ایمنی این محصولات کسب شده باشد.

 مضرات لوازم آرایشی برای جنین، فلزات سنگین

از جیوه و سرب به عنوان فلزات سنگین، معمولاً در لوازم آرایشی استفاده می‌شود. بسیاری از نهادهای نظارتی مانند FDA استفاده از جیوه به عنوان ماده نگهدارنده را در محصولات مربوط به اطراف چشم (مانند سایه چشم) مجاز دانسته اند. سرب نیز عمدتا در ساخت محصولات مختلف لب (مانند رژ لب و براق کننده های لب) استفاده‌ می‌شود. آرسنیک و کادمیوم نیز در برخی از محصولات آرایشی یافت می‌شوند. قرار گرفتن در معرض این فلزات سنگین بی خطر نبوده و ممکن است منجر به تولد نوزادانی با وزن کم، سقط جنین و مرده زایی شود.

برخی از نکات کلی برای استفاده از محصولات مراقبت شخصی و لوازم آرایشی و بهداشتی در دوران بارداری:

برخورداری از سلامتی عمومی، کلید سلامت پوست و احساس شادابی است. بنابراین، همیشه برداشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل و همچنین ورزش منظم تمرکز کنید و مقدار زیادی آب بنوشید. برای داشتن پوست و ظاهری زیبا، فقط به لوازم‌آرایشی و مراقبت‌های شخصی اتکا نکنید.

همیشه برچسب کالاها و با لیست مواد تشکیل‌دهنده محصولی که استفاده می‌کنید را به‌دقت بررسی کرده و با آگاهی کامل ازآنچه درون آن‌ها به‌کاررفته، خرید کنید. حتی‌الامکان از مصرف محصولات حاوی رتینوئید، هیدروکینون، ترکیبات مختل‌کننده غدد درون‌ریز (مانند فتالات، پارابن و تریکلوزان)، ترکیبات معطر و فلزات سنگین خودداری کنید.

تا جایی که ممکن است استفاده از محصولات طبیعی و یا ارگانیک را در نظر بگیرید. بااین‌حال، لطفاً به خاطر بسپارید که اگرچه چنین محصولاتی ممکن است حاوی مواد شیمیایی ذکرشده در بالا نباشند، اما همه آن‌ها ازلحاظ ایمنی در بارداری موردبررسی قرار نگرفته و مشخص نیست چه نتایجی برای شما و جنین درون رحمتان به دنبال داشته باشند. هنوز، تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

به‌علاوه جنبه احتیاط را در نظر بگیرید و همیشه مواد تشکیل‌دهنده محصول مدنظر که بر روی برچسب محصول درج‌شده است را بررسی کنید، حتی اگر محصول موردنظر شما "طبیعی" یا "ارگانیک" باشد.

در دنیای حاضر، مواد شیمیایی سمی در بسیاری در محصولات زندگی روزمره ما وجود دارند، مانند مواد غذایی، آب، دارو، بسته‌بندی، لباس، مواد ساختمانی و رنگ. بنابراین، قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی اجتناب‌ناپذیر است. بااین‌حال، سطح این مواد شیمیایی در اکثر این محصولات به‌قدری کم است که بعید به نظر می‌رسد باعث مشکلات سلامتی ازجمله در دوران بارداری شود.

 نگرانی اصلی در مورداستفاده از محصولات مراقبت شخصی و لوازم‌آرایشی و بهداشتی، در دسترس بودن محصولات غیرقانونی در بازار جهانی است که به‌صورت آنلاین در دسترس بوده و یا هنگام سفر به خارج از کشور خریداری‌شده‌اند. چنین محصولاتی ممکن است حاوی سطح بالایی از مواد شیمیایی سمی باشند و به‌خصوص در دوران بارداری خطرات جدی برای سلامتی مادر و جنین به دنبال دارند.

اگر قرار است موهای خود را رنگ کرده و یا یک پروسه زیبایی بر روی آن‌ها انجام دهید، همیشه آرایشگر را از اینکه باردار هستید، مطّلع کنید. اطمینان حاصل کنید که آرایشگرتان تجربه استفاده از محصولات ایمن در دوران بارداری را دارد.

در دوران بارداری، هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب از لوسیون و یا کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید. این کار باعث کاهش احتمال و شدت اختلالات و تغییرات پوستی دوران بارداری مانند ملاسما (ماسک حاملگی) و هایپرپیگمانتاسیون یا همان افزایش رنگ‌دانه‌ها و تیره‌تر شدن پوست شما می‌شود.

حال که مضرات لوازم‌آرایشی برای جنین برای شما شرح داده‌ایم، لازم به ذکر است پوست شما در دوران بارداری معمولاً نسبت به محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی بسیار حساس شده و بنابراین ممکن است به‌راحتی دچار ضایعات پوستی شده و یا حتی درگیر درماتیت (التهاب پوست) شوید. بااین‌وجود، لطفاً نگران نباشید زیرا اغلب این مشکلات و تغییرات پس از زایمان متوقف و برطرف می‌شوند. بااین‌حال، اگر اوضاع بدتر شد، حتماً با یک متخصص پوست مشورت نمایید.

 

منبع 

ویزیت نوزاد پس از ترخیص

توصیه می‏ شود دو تا سه روز پس از ترخیص از بیمارستان نوزاد توسط یک پزشک معاینه شود. در صورت وجود علایم خطر این ویزیت باید زودتر و بلافاصله پس از ترخیص انجام شود. بهتر است هر نوزادی در ماه اول ویزیت مکرّر داشته باشد. دفعات ویزیت باید با توجه به حال کودک و امکانات پزشکی و اقتصادی تنظیم شود.

 

زمان اولین مراقبت نوزاد پس از ترخیص

برخی از نوزادان ممکن است تولّد زودرس داشته باشند یا پس از تولّد دچار مشکلات یا مواردی باشند که زمان حضور آن‌ها را در بیمارستان طولانی‌تر می‌کند یا نیاز به پیگیری با فواصل زمانی کمتری دارند. اما به‌طور کلی و با صرف‌نظر از مدت حضور آن‌ها در بیمارستان، تمام نوزادان سالم لازم است بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از ترخیص، با یک پزشک اطفال ملاقات کنند. همچنین برای انجام اولین معاینهٔ مهم در اوّلین روزهای زندگی نوزادتان لازم است بین روز سوم تا پنجم بعد از تولّدش به یک پزشک اطفال مراجعه کنند تا برای آزمایش‌ها غربالگری نوزاد تحت بررسی‌های لازم قرار بگیرد و بعدازآن نیز بین روزهای ۱۰ تا ۱۴ و سپس ۲۸ روز پس از تولّدشان دوباره توسط پزشک اطفال بررسی و معاینه شود. اگر هنوز یک پزشک اطفال انتخاب نکرده‌اید، می‌توانید برای انجام مراقبت‌های لازم به یکی از مراکز بهداشت مراجعه کنید. اما درهرصورت لازم است برای مراقبت‌های بعدی هرچه زودتر یک پزشک اطفال انتخاب کنید و رشد کودکتان را زیر نظر او بررسی و کنترل کنید.

 

 

آزمایشات غربالگری نوزاد

آزمایش غربالگری شنوایی اغلب در بیمارستان و قبل از ترخیص نوزاد انجام می‌شود، امّا اگر به هر دلیلی این غربالگری هنوز انجام‌نشده است، باید برای انجام آن با پزشک کودک یا پزشک خودتان تماس بگیرید یا هرچه سریع‌تر به یکی از مراکز بهداشت مراجعه کنید. دیگر آزمایش‌ها غربالگری نوزاد نیز بین روزهای سوم تا پنجم بعد از تولد و به‌منظور اطمینان از مبتلا نبودن نوزاد به برخی بیماری‌ها انجام می‌شود که فقط در صورت تشخیص به‌موقع قابل‌ پیشگیری خواهد بود. برخی از مشکلات و بیماری‌های موردنظر شامل موارد زیر است:

کم‌کاری تیروئید مادرزادی

بیماری فنیل کتونوری

فوویسم یا کمبود آنزیم G۶PD

بیماری شربت افرا و گالاکتوزمی که هر دو، نقص آنزیمی در بدن نوزاد است که می‌تواند در صورت دیر تشخیص دادن باعث عقب‌ماندگی ذهنی نوزاد شود، جزء برنامهٔ غربالگری کشوری نوزادان در ایران نیست. اگر می‌خواهید کودکتان حتماً در مورد این دو بیماری نیز بررسی شود، لازم است با پزشک کودکتان صحبت کنید و هر سؤالی در این زمینه‌دارید، از او بپرسید، زیرا مراکز بهداشت کشور هنوز تشخیص این دو بیماری را انجام نمی‌دهند.

 

 

منبع 

 

رشد شیر خواران

رشد مناسب شیرخواران و کودکان، نشانه خوبی از سلامتی هست و توقف یا تأخیر رشد ممکن است علامت هشداردهنده بیماری‌های خطرناک باشد. رشد با اندازه‌گیری وزن، قد و دور سر کودک ارزیابی می‌شود. در بین این سه معیار وزن ارزش بیشتری دارد، زیرا در صورت اختلال در رشد ابتدا وزن کم می‌شود یا ثابت می‌ماند، درحالی‌که قد و دور سر کودک ممکن است تغییر نکند یا تغییرات دیر رس داشته باشند.
از طرف دیگر، با درمان بیماری‌ها و عوامل زمینه‌ای تأخیر رشد بازهم وزن اولین معیاری است که افزایش می‌یابد و تغییرات قد و دور سر تأخیری بوده و ممکن است ناچیز باشند.
پس برای بررسی وضعیّت رشد کودکان خود وزن آن‌ها را اندازه بگیرید.
نکته مهم دیگر آن‌که اندازه‌گیری یک نوبت وزن کافی نیست، بلکه توصیه می‌شود این کار مکرر و با فواصل منظم صورت گیرد و نتایج در نمودارهای مخصوص که منحنی رشد نامیده می‌شود ثبت شود.
زمان‌های توصیه‌شده برای اندازه‌گیری وزن:
1- هنگام تولد
2- در سال اول زندگی – ماهی یک‌بار
3- در سال دوم زندگی – هر دو ماه یک‌بار
4- در سال سوم زندگی – هر سه ماه یک‌بار

 

در موارد زیر در سال اول بهتر است کودک در هر هفته یک‌بار توزین شود:
- نوزادان با وزن کمتر از 5/2 کیلوگرم (هنگام تولد)
- نوزاد نارس
- دوقلوها
- اگر یکی از فرزندان قبلی سوءتغذیه داشته باشد.
- اگر شیر مادر قبل از 6 ماهگی قطع‌شده باشد.
- اگر فاصله دو فرزند کمتر از 2 سال باشد.
- شیرخوارانی که بیماری‌ها و ناهنجاری‌های خاص دارند.
- نوزادانی که هنگام تولد دیر نفس کشیده و در بلع غذا و شیر مشکل دارند.
- وجود سابقه توقف رشد در کودک
وزن متوسط نوزاد هنگام تولد 2/3 کیلوگرم است. معمولاً طی چند روز اول حدود 150 گرم از وزن او کم می‌شود ولی تا روزهای هفتم تا دهم این کاهش جبران می‌شود و نوزادان وزن هنگام تولد خود را بازمی‌یابند. وزن کودک در طی ماه اول زندگی حدود نیم تا یک کیلوگرم افزایش می‌یابد.
در شرایط زیر، تغییرات وزن طبیعی نبوده و لازم است با پزشک مشورت شود:
1- نوزادی که تا 2 هفته کاهش وزن داشته باشد.
2- نوزادی که هفته سوم زندگی وزن هنگام تولد خود را به دست نیاورده باشد.
3- شیرخواران زیر 6 ماه اگر کمتر از 500 گرم در ماه وزن بگیرند.
4- شیرخواران 6 تا 12 ماه اگر طی دو ماه متوالی وزن نگیرند.
5- کودکان بالای یک سال اگر طی سه ماه متوالی وزن نگیرند.
6- کودکان در هر سنی اگر کاهش وزن داشته باشند.

 

دور سر نوزاد هنگام تولد به‌طور متوسط 35 سانتی‌متر است در ماه اول 2 سانتی‌متر به آن افزوده می‌شود.
در موارد زیر باید با پزشک مشورت کرد:
1- دور سر نوزاد هنگام تولد کمتر از 32 سانتی‌متر یا بیشتر از 37 سانتی‌متر باشد (البته به‌شرط آنکه نوزاد نارس نباشد).
2- افزایش دور سر در ماه اول بیش از 3 سانتی‌متر یا کمتر از 2 سانتی‌متر باشد.
قد کودک هنگام تولد به‌طور متوسط 50 سانتی‌متر است که در ماه اول حدود 3 سانتی‌متر به آن افزوده می‌شود و به 53 سانتی‌متر می‌رسد.
چند توصیه برای پیشگیری از اختلالات رشد کودکان:
1- خانم‌ها نباید در سن کمتر از 18 سال حامله شوند.
2- فاصله بین فرزندان حداقل 2 سال
3- تغذیه کودک با شیر مادر و شروع آن بلافاصله پس از زایمان
4- اجتناب از دادن آب، آب‌قند، چای و... به شیرخواران زیر 6 ماه
5- استفاده نکردن از پستانک برای آرام کردن کودک
6- استفاده نکردن از شیشه برای تغذیه کودک
7- شروع تغذیه تکمیلی پس از 6 ماهگی
8- پرهیز از مصرف غذاهای پرحجم و کم‌کالری در تغذیه کمکی
9- مشورت با پزشک، کارکنان مراکز بهداشتی و سایر افراد باتجربه درزمینهٔ نحوه تغذیه کمکی

 

منبع 

علایم خطر بیماری‏ها در نوزادان

در دوره نوزادی مقاومت در برابر بیماری‌ها کم هست و تأخیر در درمان می‌تواند منجر به مرگ‌ومیر شود.

لذا در صورت وجود علائم زیر حتماً با پزشک مشورت کنید:

1- تغییر در رفتار نوزاد (بچه مثل قبل سرحال نیست)
2- تب
3- بی‌حال
4- بی‌قراری بدون دلیل
5- کبودی
6- رنگ‌پریدگی
7- تعریق
8- تنفس تند و مشکل
9- سرفه
10-خروج بزاق از دهان
12- فلج یا عدم حرکت یکی از اندام‌ها
13- تشنّج
14- نقاط خونریزی زیرپوستی
15- خونریزی از ناف یا محل ختنه
16-زردی
17- عدم دفع مدفوع در دو روز اول
18- استفراغ‌های مکرر (به‌ویژه اگر سبزرنگ باشند)
19- ترشحات بدبو از ناف
20- ظرف 24 ساعت اول ادرار نکند
21-ترشحات چرکی از چشم

 

وجود هر یک از این علایم (به‌تنهایی یا توأماْ) هشداری است به والدین تا به نزدیک‌ترین مرکز پزشکی مراجعه کنند. توصیه مهم دیگر اجتناب از مصرف خودسرانه دارو است. مصرف تریاک برای سرفه، دادن شیرخشت، ترنجبین و آب‌قند برای زردی، دادن خاکشیر برای دل‌درد و یا مصرف داروهای موجود در منزل نه‌تنها مشکلی را حل نخواهد کرد که سبب تأخیر در تشخیص و درمان بیماری نوزاد می‌شود و حتی می‌تواند منجر به بروز عوارض ناگواری شود.

در موارد زیر هم توصیه می‌شود قبل از حاملگی یا زایمان با پزشک متخصص کودکان یا نوزادان مشورت کنید:

1- وجود سابقه بیماری در خانواده (ازجمله بیماری‌های مادرزادی)
2- وجود سابقه سقط
3- وجود سابقه زایمان زودرس (بچه نارس)
4- سابقه تولد بچه مرده
5- سابقه مرگ نوزادان در ماه‌های اول زندگی
6- ناهنجاری‌های مادرزادی در خانواده
7- سن مادر بالای 35 سال باشد
8- سابقه بیماری‌های خونی در خانواده
9- گروه خون مادر (O) منفی باشد.

 

منبع 

زردی یا یرقان در نوزادان 

 

 

 حدود 60 تا 80 درصد نوزادان در روزهای اول زندگی زرد می‏ شوند. زمان بروز زردی معمولا روز سوم

بوده و ظرف یک هفته خود به خود بهبود می ‏یابد. بنابراین از هر 10 نوزادی که به دنیا می ‏آیند 6 تا 8

نفرشان زرد خواهند شد. دلیل ایجاد این زردی عدم تکامل کافی کبد در هنگام تولد است. به تدریج با

تکامل بیشتر متابولیسم کبدی، بدون آن که نیازی به درمان خاصی باشد زردی نوزاد بر طرف می‏ شود

البته به جز مساله تکامل کبد عوامل دیگری هم در ایجاد زردی موثر هستند.در بیشتر موارد این زردی

خطری به همراه ندارد (و از آن تعبیر به زردی فیزیولوژیک می‏ شود)، ولی موارد معدودی وجود دارد که

می‏ تواند سبب آسیب ‏های مغزی غیرقابل برگشت مثل کری عصبی، فلج مغزی و حتی مرگ نوزاد شود.

بنابراین به والدین محترم توصیه می‏ شود تا برای پیشگیری از خطرات احتمالی به محض زرد شدن

نوزاد با پزشک تماس بگیرند.

 

  عوامل زیر نشان‏ دهنده خطرناک بودن زردی و لزوم مراجعه به مراکز درمانی می‏ باشند:

  گروه خونی مادر (O) باشد.

  خون مادر (Rh-) منفی باشد.

  سابقه بیماری ‏های خونی هماره با زردی در خانواده باشد.

  زردی نوزاد بیشتر از یک هفته طول بکشد.

  نوزاد بعد از یک هفته از تولد زرد شده باشد.

  مدفوع نوزاد سفید رنگ شده باشد.

  ادرار نوزاد زرد پر رنگ شده باشد.

  نوزاد روز اول یا دوم زرد شده باشد. 

  نوزاد بی‏ حال باشد، گریه فراوان کند و یا در خوردن شیر بی ‏میل باشد.

 

  پیشگیری و درمان:

  مهم ترین توصیه برای پیشگیری، تغذیه هرچه زودتر با شیر مادر است. هیچ محدوده زمانی و

مقداری برای مصرف شیر مادروجود ندارد. مصرف ترنجبین، شیرخشت، آب قند، داروهای سنتی و طبی

اثری در پیشگیری و درمان زردی ندارند و گاه عوارض آن ها بیشتر از سودشان است، بنابراین به هیچ

وجه توصیه نمی ‏شوند.نور درمانی (فتوتراپی) و استفاده از لامپ‏ های مهتابی هم برای پیشگیری و هم

برای درمان موثر است، ولی باید با نظر پزشک انجام شود.

  استفاده از لامپ ‏های مهتابی در منزل توصیه نمی ‏شود، مگر آن که نکات زیر را در نظر داشته باشیم:

  زردی نوزاد شدید نباشد.

  نوزاد عفونت نداشته باشد.

  امکان معاینه نوزاد حداقل روزی یک بار توسط پزشک وجود داشته باشد.

  نوزاد نارس نباشد (ماه او کم نباشد).

  حداقل از 4 تا 6 لامپ استفاده شود و لامپ‏ ها هم بیشتر از 500 ساعت کار نکرده باشند.

  فاصله لامپ از بدن نوزاد حداقل 30 تا 45 سانتی‏ متر باشد.

  نکته بسیار مهم دیگر آن که گاه این تصویر غلط وجود دارد که برای درمان زردی باید شیر مادر را

قطع کرد این امر بسیارخطرناک است و انجام خودسرانه آن به هیچ وجه توصیه نمی‏ شود و حتما باید

با پزشک مشورت گردد.

 

  درمان زردی نوزاد Newborn Jaundice یکی از مهم ترین چالش هایی است که والدین پس از  تولد

نوزادشان با آن روبرو می گردند. زردی نوزاد به معنای زردی پوست و چشم نوزاد است. زردی نوزاد تازه

متولد شده بسیار شایع است و می تواند هنگامی اتفاق بیفتد که نوزادان سطح بالایی از بیلی روبین در

خون خود داشته باشند ، این ماده به رنگ زرد است که در هنگام تجزیه طبیعی گلبول های قرمز تولید

می شود.در نوزادان بزرگتر و بزرگسالان ، کبد بیلی روبین را پردازش می کند و سپس آن را از طریق

روده عبور می دهد و دفع می نماید. اما در نوزادان تازه متولد شده ، کبد هنوز در حال تکامل است و

ممکن است به اندازه کافی بالغ نباشد تا بیلی روبین را از بین ببرد.خبر خوب این است که در اکثر

موارد، زردی نوزاد تازه متولد شده با رشد کبد کودک و شروع تغذیه کودک ، به صورت خود به خود

برطرف شده و نیاز به درمان زردی نوزاد وجود ندارد.در بیشتر موارد ، زردی طی 2 تا 3 هفته از بین می

رود. زردی که بیش از 3 هفته ادامه یابد ممکن است علامت یک بیماری زمینه ای باشد و نیاز به

درمان زردی نوزاد به صورت تخصصی دارد.علاوه بر این ، مقادیر زیاد بیلی روبین می تواند کودک را در

معرض خطر ناشنوایی ، فلج مغزی یا سایر اشکال آسیب مغزی قرار دهد.

  آکادمی اطفال آمریکا  AAP توصیه می کند که همه نوزادان تازه متولد شده قبل از ترخیص از

بیمارستان و دوباره هنگامی که کودک بین 3 تا 5 روز است از نظر ابتلا به زردی مورد معاینه قرار گیرند

و در صورت ابتلا  اقدام به درمان زردی نوزاد آغاز گردد.

  علت ابتلا به زردی در نوزادان چیست؟

  نوزادانی که بیشترین خطر ابتلا به زردی را دارند چه شرایطی دارند؟

  نوزادان نارس (نوزادانی که قبل از 37 هفته بارداری متولد شده اند

  نوزادانی که به اندازه کافی شیر مادر یا شیرخشک دریافت نمی کنند

  نوزادانی که گروه خونی آنها با گروه خونی مادرشان سازگار نیست

  قابل توجه است که در نوزادی که گروه خونی آن با مادرش سازگار نیست ، می تواند تجمع آنتی

بادی هایی ایجاد کند که می تواند گلبول های قرمز خون آنها را از بین ببرد و باعث افزایش ناگهانی

سطح بیلی روبین شود.

   سایر دلایل زردی نوزادان عبارتند از:

  کبودی در هنگام تولد یا سایر خونریزی داخلی

  مشکلات کبدی

  وجود یک عفونت

  کمبود آنزیم

  یک نوع  ناهنجاری در گلبول های قرمز کودک

  علائم زردی نوزاد تازه متولد شده چیست؟

  اولین علامت این بیماری  زردی پوست و چشم نوزاد است. زردی ممکن است ظرف 2 تا 4 روز پس

از تولد شروع شود و ممکن است قبل از پخش شدن به قسمت های تحتانی بدن ، در چهره کودک

شروع شود.سطح بیلی روبین معمولاً بین 3 تا 7 روز پس از تولد به اوج خود می رسد.اگر انگشتی که

به آرامی روی پوست کودک فشار داده شود باعث زرد شدن آن ناحیه از پوست می شود ، احتمالاً

نشانه زردی است.

  چه موقع با پزشک در مورد  درمان زردی نوزاد  تماس بگیریم:

  بیشتر موارد زردی طبیعی است ، اما گاهی اوقات زردی می تواند  نشانه یک بیماری جسمی زمینه

ای باشد. زردی شدید همچنین خطر عبور بیلی روبین به مغز را افزایش می دهد که می تواند باعث

آسیب دائمی مغز شود.

 

   در صورت مشاهده علائم زیر  و درمان زردی نوزاد با پزشک تماس حاصل نمایید:

   زردی گسترش یافته یا شدیدتر شده باشد

   کودک شما بیش از 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) تب کند.

   رنگ زرد در کودک عمیق تر شده باشد

   کودک تغذیه ضعیفی دارد ، بی حال به نظر می رسد و گریه های شدیدی دارد

   زردی نوزاد تازه متولد شده چگونه تشخیص داده می شود؟

   بیمارستان بعد  از 72 ساعت پس از زایمان ، بیشتر مادران و نوزادان را ترخیص می کند. این

موضوع بسیار مهم است که والدین چند روز پس از تولد ، مجددا نوزادان را برای معاینه بیاورند زیرا

سطح بیلی روبین بین 3 تا 7 روز پس از تولد به اوج خود می رسد.وجود رنگ زرد مشخص در چهره و

سفیده چشم ، زردی نوزاد را تأیید می کند ، اما ممکن است برای تعیین شدت زردی آزمایش های

دیگری لازم باشد.نوزادانی که در 24 ساعت اول زندگی خود دچار زردی می شوند ، باید بلافاصله میزان

بیلی روبین ، یا از طریق آزمایش پوست یا آزمایش خون ، اندازه گیری شود.ممکن است برای بررسی

اینکه آیا زردی نوزاد به دلیل یک بیماری زمینه ای است ، آزمایشات اضافی لازم باشد. این آزمایشات

معمولا  شامل آزمایش (CBC) ، گروه خون و ناسازگاری فاکتور  (Rh) باشد.علاوه بر این ، ممکن است

آزمایش Coombs برای بررسی افزایش تجزیه سلول های قرمز خون انجام  خواهد شد.

   درمان زردی نوزاد از چه روش هایی امکان پذیر است؟

   زردی خفیف  نوزاد معمولاً با بالغ شدن کبد کودک به خودی خود برطرف می شود. تغذیه مکرر (بین

8 تا 12 بار در روز) به نوزادان کمک می کند تا بیلی روبین را از بدن خود دفع نمایند.زردی شدیدتر

ممکن است به سایر درمان ها نیاز داشته باشد. فتوتراپی یک روش متداول و بسیار موثر در درمان

است که از نور برای تجزیه بیلی روبین در بدن کودک شما استفاده می کند.در فتوتراپی ، کودک روی

تخت مخصوص زیر نور طیف آبی قرار می گیرد در حالی که فقط پوشک و عینک محافظ مخصوص

دارد. ممکن است بهتر باشد که یک پتو فیبر نوری زیر کودک قرار گیرد.در موارد بسیار شدید ، ممکن

است تزریق مقداری خون  ضروری باشد که در آن کودک مقادیر کمی خون از اهدا کننده یا بانک خون

دریافت می کند.این  کار باعث انتقال و جایگزین شدن خون آسیب دیده کودک با سلول های قرمز

خون سالم است. این امر همچنین باعث افزایش تعداد گلبول های قرمز کودک و کاهش سطح بیلی

روبین می شود.

   آیا می توان از ابتلا به زردی نوزاد پیشگیری نمود ؟

   هیچ راهی واقعی برای جلوگیری از زردی نوزاد وجود ندارد. در دوران بارداری می توانید گروه خونی

خود را آزمایش کنید.پس از تولد ، در صورت لزوم ، گروه خونی کودک آزمایش شود تا احتمال

ناسازگاری گروه خونی که منجر به زردی نوزادمی شود را رد کند.

   روش های جلوگیری از شدت یافتن زردی نوزاد :

   اطمینان حاصل کنید که کودک از طریق شیر مادر تغذیه کافی دارد. تغذیه کودک 8 تا 12 بار در روز با

شیر مادر، کمبود آب در بدن کودک را تضمین می کند ، که به بیلی روبین کمک می کند تا سریعتر از

بدن دفع شود. اگر به نوزاد شیرمادر داده نمی شود ، برای هفته اول هر 2 تا 3 ساعت 50 گرم

شیرخشک به کودک بدهید. نوزادان نارس یا کوچکتر ممکن است مقادیر کمتری از شیرخشک مصرف

کنند، همچنین نوزادانی که شیر مادر نیز دریافت می کنند مقدار شیر خشک کمتری دریافت می

کنند. اگر نگران هستید که کودک کمتر از هشت وعده در 24 ساعت شیر می نوشد لازم است  ، با

پزشک کودک در این باره صحبت کنید. ضروری است که کودک در پنج روز اول زندگی از نظر علائم

زردی مانند زردی پوست و چشم  به دقت مورد کنترل قرار گیرد. در صورت مشاهده علائم زردی در

کودک، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

منبع 

گریه نوزاد

گریه نوزاد

 

نوزاد سالم روزی یک یا دو مرتبه به مدت 5 تا 10 دقیقه گریه می‏ کند که طبیعی تلقی می ‏شود. از طرف دیگر گریه راه ارتباط نوزاد با محیط اطرافش و اطلاع رسانی به والدین می ‏باشد و ممکن است نشانه آن باشد که نوزاد مشکلی دارد که خود به تنهایی قادر به رفع آن نیست و نیاز به کمک دارد.
در مواجه شدن با گریه نوزاد مسایل زیر را در نظر داشته باشید و برای رفع آنها اقدام کنید:
1- نوزاد در محیطی گرم قرار گرفته یا لباس زیاد پوشیده است.
2- سرمای محیط باعث آزار کودک شده است.
3- لباس و کهنه نوزاد خیس شده است.
4- نوزاد گرسنه است.
5- وضعیت قرار گرفتن نوزاد مناسبت نیست و باعث ناراحتی وی شده است.
6- نوزاد در تخلیه هوا از معده (بادگلو زدن) مشکل دارد.

 
تذکر
نوزاد در حین تغذیه مقداری بلع هوا دارد که این امر در تغذیه با شیر خشک یا در نوزادی که هنگام تغذیه گریه می‏ کند شدیدتر است. هوای بلع شده وارد معده و روده می‏ شود و می تواند باعث احساس ناراحتی کودک شود. برای کمک به خروج هوا از معده و بادگلوزدن نوزاد روش ‏های زیر توصیه می ‏شود:
- نوزاد را روی زانو (به حالت نشسته در حالی که پشت او به سمت شما باشد) قرار دهید و او را روی یکی از دست ‏ها کمی خم کنید و با دست دیگر پشت او را کمی ماساژ دهید. در موارد تغذیه با شیر مادر این عمل را می ‏توان بلافاصله پس از تغذیه یا پس از 5-4 دقیقه انجام داد.
- نوزاد را با زوایه 30 تا 45 درجه قرار دهید (وضعیت نیمه نشسته) اگر نوزاد شما خوابیده است او را به پهلوی چپ دراز کنید به نحوی که سر کمی بالاتر از تنه قرار گیرد.
اگر به موارد فوق توجه داشتید و با بغل کردن و تکان دادن نوزاد گریه او بیش از ده دقیقه طول کشید با پزشک تماس بگیرد.
گریه‏ های زیر خطرناک هستند و لازم است با پزشک مشورت شود:
1- وقتی گریه همراه تب، استفراغ، اتساع شکم و اسهال باشد.
2- گریه ضعیف شبیه به ناله.
3- گریه با صدای بلند و شدید به ویژه اگر همراه با انحراف چشم ‏ها باشد.
4- گریه‏ هایی که بیش از ده دقیقه طول می‏ کشند و نوزاد با هیچ اقدامی ساکت نمی‏ شود (وقتی که کودک سابقه تکرار آن ها را مثلا به دلیل کولیک روده ‏ای نداشته باشد.)

 

 

منبع 

قولنج روده ای نوزاد (کولیک روده ای)

قولنج روده ای نوزاد (کولیک روده ای)

 

 

 

حملات گریه و ناراحتی شیرخوار در ساعات مشخصی از شبانه روز (معمولا بعد از ظهر و شب) را کولیک گویند.
این حملات با گریه شدید، جمع کردن دست ‏ها و پاها و مشت کردن دست‏ ها همراهند، ممکن است تا چند ساعت طول بکشند و در نهایت شیرخوار به دنبال دفع گاز یا مدفوع با خستگی شدید و تعریق به خواب می ‏رود.
کودک بعد از بیدار شدن کاملا خوب است. حملات فوق ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشند، و دلیل آن هم نامشخص است. برخی، مشکلات تغذیه ای، بلع هوا توسط نوزاد، اضطراب والدین و درگیری های خانوادگی را در بروز آن دخیل می‏ دانند.

 
توصیه‏ ها:
1- بهتر است تشخیص کولیک توسط پزشک تایید شود.
2- سایر عللی که ممکن است سبب گریه و ناراحتی نوزاد شوند را مورد توجه قرار دهید.
3- اگر حملات در ساعات مشخصی واقع می‏ شوند، بهتر است از قبل محیط آرام و مناسبی را برای کودک فراهم کنید.
4- نگه داشتن دست ‏ها در کنار تنه در آرامش نوزاد موثر است.
5- با شروع گریه، بغل کردن، راه بردن و تکان دادن نوزاد ممکن است موثر باشد.
6- گاه صداهای نرم و یکنواخت مثل موسیقی، صدای ساعت و صدای ماشین در آرام کردن نوزاد موثر است.
7- تغییر وضعیت نوزاد از پشت به شکم یا به یک پهلو ممکن است موثر باشد.
8- قرار دادن نوزاد به شکم روی یک سطح گرم و سفت هم توصیه شده است.
9- روش صحیح تغذیه کودک و نوع غذای کمکی وی باید مورد توجه قرار گیرد.
10- داروهای مختلفی برای رفع این مشکل مورد استفاده قرار می‏ گیرند، که مصرف آن ها باید با نظر پزشک باشد.

دلایل بروز قولنج در نوزادان

قولنج یکی از اسرار بزرگ زندگی نوزادان است. این عارضه بین نوزادان اول خانواده، نوزادان بعدی، بین پسران و دختران و بین نوزادانی که شیر مادر می‌خورند و آنهایی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند به یک اندازه شایع است و هیچ‌کس نمی‌داند که چرا برخی از نوزادان بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند.

برخی از کارشناسان معتقدند که حملات طولانی گریۀ ناشی از قولنج، یک بیرون‌ریزی و تخلیۀ فشار فیزیکی برای نوزادان حساس است. آنها می‌گویند وقتی کم‌کم شب فرا می‌رسد، این نوزادان نمی‌توانند مناظر، صداها یا هیجانات بیشتری را تجربه و تحمل کنند و به همین دلیل پریشان می‌شوند و گریه می‌کنند.

نظریۀ دیگر این است که قولنج گاهی به علت نامتعادلی باکتری‌های سالم در روده ایجاد می‌شود. مطالعات نشان داده‌ است که ریزفلور رودۀ نوزادان مبتلا به قولنج با نوزادان دیگر فرق دارد و پژوهش‌هایی نیز نشان داد که درمان با فرآورده‌های پروبیوتیک مخصوص و به طور خاص لاکتوباسیلوس روتری، به بهبود علائم قولنج در برخی از نوزادان کمک می‌کند. پس شاید بد نباشد اگر از پزشک کودک خود بخواهید یک پروبیوتیک خاص را در صورت امکان به شما توصیه کند.

راهکارهای شما برای پیدا کردن دلایل احتمالی قولنج

اگر نوزادتان را با شیر مادر تغذیه می‌کنید، پیدا کردن یک رژیم غذایی غیرلبنی برای خودتان ارزش امتحان کردن را دارد، هرچند هیچ شواهد قطعی‌ای وجود ندارد که نشان دهد این کار مؤثر است. اما می‌توانید با مشورت پزشک خود، شیر، پنیر و ماست مصرفی‌تان را برای چند هفته کم یا حذف کنید تا ببینید چه تفاوتی ایجاد می‌شود. پروتئین شیر گاو می‌تواند چند هفته در شیر مادر باقی بماند، در نتیجه این آزمایش روی رژیم غذایی نیاز به کمی صبر و تحمل مادرانه دارد. همچنین اگر شیردهی می‌کنید، این احتمال هست که نوزاد به چیزی غیر از محصولات لبنی رژیم غذایی شما حساسیت داشته باشد. بحث‌های زیادی در مورد غذاها مشکل‌ساز در زمان شیردهی برای نوزاد وجود دارد و داده‌های موجود نیز با یکدیگر متناقض است، اما به نظر می‌رسد اولین موارد مشکل‌ساز شامل گندم، تخم‌مرغ، آجیل، میوه، کافئین و شکلات است.

برای اینکه بفهمید کدام مواد غذایی است که نوزاد را اذیت می‌کند، با مشورت پزشک برای چند روز از خوردن همۀ آنها خودداری کنید و اگر نوزادتان بهتر به نظر رسید، دوباره این مواد غذایی را یکی‌یکی با اضافه کردن هر بار یک کدامشان، به رژیم غذایی خود برگردانید، طوری که بین شروع مصرف مجدد هر یک از آنها چند روز فاصله باشد. اگر پس از مصرف مجدد یکی از این مواد، نوزادتان دوباره ناراحتی نشان داد، ممکن است مادۀ مشکل‌ساز را کشف کرده باشید. پس از آن می‌توانید برای جایگزینی این ماده در رژیم غذایی خودتان که باعث ناراحتی و تحریک‌پذیری نوزاد می‌شود دوباره با پزشکتان صحبت کنید.

اگر به نوزاد شیر گاو داده‌اید، وقتی به پزشک مراجعه می‌کنید، یکی از احتمالاتی که ممکن است بررسی کند، میزان تحمل نوزاد نسبت به پروتئین شیر گاو یا احتمال آلرژی به شیر گاو است. اگر نوزاد تغذیه‌شده با شیر خشک این مشکل را داشته باشد، پزشک ممکن است یک شیر خشک هیدرولیزه را که در آن پروتئین به بخش‌های کوچک‌تری شکسته شده است، توصیه کند. اگر واقعاً پروتئین شیر برای نوزاد شما مشکل‌ساز است، احتمالاً علائم آلرژی یا عدم تحمل، حدود یک هفته بعد از تغییر نوع شیر خشک بهبود می‌یابد.

برخی از والدین نیز گریپ‌ واتر یا قطرۀ ضدنفخ سایمتیکون یا میلیکون را برای تسکین ناراحتی نوزاد استفاده می‌کنند که بهتر است با پزشک در مورد مصرف آن صحبت کنید، هرچند مؤثر بودن هیچ‌کدام از این قطره‌ها از نظر علمی ثابت نشده است. شما همچنین می‌توانید در مورد راه‌حل‌های شایع برطرف کردن قولنج در نوزادان اطلاعات بیشتری کسب کنید تا در صورت گریه‌های نوزاد در اثر قولنج، آنها را امتحان کنید تا ببینید کودکتان با کدام آرام خواهد شد.

 

درمان قولنج نوزاد

بهتر است ابتدا به پزشک کودکتان مراجعه کنید تا از نبود هر گونه عارضۀ پزشکی دیگری که می‌تواند باعث گریۀ نوزاد شده باشد، مطمئن شوید. اما به‌طورکلی برخی روش‌ها برای تسکین نوزاد شامل موارد زیر است:

ماساژ نوزاد: نوزاد ممکن است از یک ماساژ آرام لذت ببرد، اما به واکنشش به ماساژ دقت کنید. ممکن است ماساژ او را بیش از حد تحریک کند، زیرا اثرگذار بودن ماساژ از لحاظ علمی برای قولنج ثابت نشده است. همچنین لازم است مراقب باشید که در مورد نوزادان مبتلا به ریفلاکس، باید از انجام ماساژ خودداری کنید.

صداهای آرام‌بخش: نوزادان صداهایی را که یادآور ضربان منظم قلب مادر و صداهای ملایم رحم مادرشان باشد را دوست دارند. نوزاد شما ممکن است از شنیدن صدای ماشین لباس‌شویی یا صدای جاروبرقی، احساس آرامش کند یا حتی شاید با شنیدن صدای هود آشپزخانه آرام شود. شما همچنین می‌توانید صداهای آرامش‌بخشی مانند صدای باران یا دیگر صداهای مداوم و طبیعی را در اینترنت جست‌وجو کنید و آنها را برای نوزاد پخش کنید.

سکوت: برخی نوزادان با حرکت، سروصدا و فعالیت تسکین پیدا می‌کنند، اما برخی دیگر به تحریک کمتر نیاز دارند و به سکوت، سکون، بی‌حرکت ماندن و تاریکی بهتر پاسخ می‌دهند.

حرکت و نوسان: حرکت و نوسان خیلی خیلی ملایم می‌تواند برای نوزاد تسکین‌دهنده باشد، بنابراین سعی کنید نوزاد را خیلی آرام تکان دهید. می‌توانید او را در یک تاب نوزاد قرار دهید تا این حس متفاوت را احساس کند. همچنین اگر نوزاد را در یک آغوشی کودک بگذارید و در اطراف خانه کمی راه بروید شاید آرام شود. او ممکن است دوست داشته باشد که بالاتر بسته شود، طوری که به قفسۀ سینۀ شما و ضربان قلبتان نزدیک‌تر باشد. می‌توانید وقتی بزرگ‌تر شد، در این موقعیت و درحالی‌که او را نزدیک به خود نگه داشته‌اید، خیلی خیلی آرام بالا و پایین بپرید؛ شاید او این حس را نیز دوست داشته باشد و کمی آرام شود.

بیرون بردن: بیرون بردن نوزاد در یک کالسکه یا آغوشی ممکن است به تسکینش کمک کند. منظره‌ها، صداها و بوهای جدید می‌تواند ذهن نوزاد را مشغول کند و هوای تازه و ریتم راه رفتن ممکن است او را به اندازه‌ای آرام کند که به خواب برود. از سوی دیگر، اگر تمام صبح با نوزادتان بیرون از خانه بوده‌اید، سکوت و آرامش خانه ممکن است همان چیزی باشد که او برای آرام شدن نیاز دارد.

تغییر وضعیت‌ بدن: نوزاد ممکن است در آغوش شما در حالت خوابیده راحت‌تر باشد یا ممکن است یک حالت عمودی‌تر را ترجیح دهد. وقتی کودکتان ناراحت است، می‌توانید وضعیت‌های مختلف را امتحان کنید تا ببینید کدام را ترجیح می‌دهد، اما از قرار دادن نوزاد روی شکمش به شدت خودداری کنید.

پیچیدن کودک: پیچیدن نوزاد در یک تکه پارچۀ نخی خیلی نازک در طول برخی ساعات روز می‌تواند به او کمک کند تا کمتر احساس تنش و اضطراب کند. اگر نوزاد گریانتان برای شیر خوردن در آغوش شما آرام نمی‌گیرد هم می‌توانید پیچیدن او را در طول تغذیه امتحان کنید. همچنین قبل از شروع گریه‌های قولنج، او را در یک قنداق فرنگی نوزاد بپیچید. این کار ممکن است به نوزاد دچار قولنج‌ کمک کند که خوابش ببرد. یادتان باشد که نوزاد را جایی بگذارید که بتوانید بر او نظارت کنید تا مطمئن شوید روی شکمش نمی‌غلتد و صورتش روی تشک قرار نمی‌گیرد. برای کاهش این خطر، وقتی نوزاد حدود دو ماهه شد یا هر زمان که قادر به غلت زدن شد، دیگر او را توی چیزی نپیچید و هرگز قتداقش نکنید.

حمام کردن: یک حمام آب گرم در زمان ناراحتی و گریه‌های قولنج ممکن است نوزاد را آرام و ذهنش را مشغول کند. برخی از نوزادان با پاشیدن آب از شیلنگ یا دوش حمام به پشتشان تسکین می‌یابند. ممکن است که نوزاد شما هم از ضربه‌های آرام و ریتم‌دار آب گرم و صدای آن لذت ببرد.

فرآورده‌های پروبیوتیک: پژوهش‌ها نشان داده‌ است که باکتری‌های رودۀ نوزادان دچار قولنج با نوزادان بدون قولنج فرق دارد و در این تحقیقات، فرآورده‌های پروبیوتیک در برخی از نوزادان به کاهش علائم قولنج آنها کمک کرد. هرچند کارشناسان می‌گویند هنوز معلوم نیست که پروبیوتیک‌‌ها آن‌قدر مؤثر باشد که برای تمام نوزادان مبتلا به قولنج توصیه شود. اگر می‌خواهید فرآورده‌های پروبیوتیک‌ را امتحان کنید، بهتر است از پزشکتان برای انتخاب آن کمک بگیرید.

درمان نفخ: نفخ باعث قولنج نوزاد نمی‌شود، اما برخی از نوزادان مبتلا به قولنج از نفخ نیز رنج می‌برند، زیرا موقع گریه معمولاً هوا را می‌بلعند. در طول تغذیه، نوزاد را به حالت نشسته نگه دارید و مرتب آروغ او را بگیرید تا درد ناشی از نفخ تسکین یابد. غیر از پروبیوتیک‌ها، می‌توانید از قطرۀ ضدنفخ نوزادان نیز با اجازهٔ پزشک کودکتان استفاده کنید. اثرگذاری هیچ‌کدام از این داروها هنوز ثابت نشده است، اما معمولاً برای درد ناشی از نفخ در نوزادان استفاده می‌شود.

زمان مراجعه به پزشک

فکر خوبی است که با یک پزشک در مورد گریۀ نوزاد خود صحبت کنید. پزشک می‌تواند دیگر علل بالقوۀ گریه کردن مانند مشکلات روده یا عفونت‌های ادراری را نیز بررسی کند. او همچنین تغذیۀ سالم و طبیعی بودن رشد نوزاد را بررسی خواهد کرد و با انتخاب بهترین روش و راهکارها به بهبود این عارضه کمک خواهد کرد. اما اگر نوزاد شما غیر از گریه کردن، علائم دیگری نیز دارد، لازم است فوراً با پزشک تماس بگیرید، زیرا این گریه می‌تواند ناشی از قولنج نباشد. برخی از این علائم خطر شامل موارد زیر است:

• تب
• استفراغ
• مدفوع خونی

 

منبع